Chingiz Yo‘rik. Odamlarni yolg‘iz qoldirmang (hikoya)

Avtomobilning eshigi ochildi-da, ojiz nur qorong‘ilikni tilib o‘tdi, bola stakandagi choyni to‘kib yubormaslikka tirishgancha patnisni mashina ichida o‘tirgan odamga uzatdi.— Yashavor, Mahmud!—dedi orqa o‘rindiqda o‘tirgan kishi.—Har doimgidek issig‘idan olib kelibsan.Bola jilmaydi, bu yoqimtoygina sepkilli o‘smir edi.— Tezroq bu yoqqa chiqa davomi…

Najoti Jumali. Jo‘xorizorda (hikoya)

Agar qishloqqa borganingizda Xalildan yangiliklarni so‘raydigan bo‘lsangiz, qishloqda hech narsa o‘zgarmaganini, hatto odamlari ham bundan ikki yil avval qanday bo‘lsalar shundayliklaricha qolganlarini aytadi: yaxshilar — yaxshiligicha, yomonlar — yomonli-gicha, ishyoqmaslar — ishyoqmasligicha, mehnatsevarlar — mehnatkashligicha, firibgarlar — firibgarligicha, halollar — davomi…

Sabohiddin Qudrat Oqsol. Qosh qorayganda (hikoya)

Ilonizi so‘qmoq tog‘ga tutashib ketgandi. So‘qmoqning yarmiga ko‘tarilgan Rafiqbey yo‘l bo‘yidagi oynalari chang bosgan kichkina boqqollik do‘koni oldida to‘xtadi. Do‘koncha qarshisi — shundoqqina yong‘in izlari bilinib turgan sayxonlik bo‘lib, uning ortida dengiz ko‘zga tashlanardi. U har kuni kechqurun ishdan qaytayotganda, davomi…