Bor ekan-da, yo‘q ekan, och ekan-da, to‘q ekan, o‘tgan zamonda bir ona qo‘y bilan bir qari bo‘ri o‘tgan ekan.Qo‘yning to‘rtta qo‘zisi bor ekan. Bo‘ri qo‘zilarning barra go‘shtlarini yeyish orzusida doim payt poylab yurar ekan, ammo hech ilojini qilolmas ekan. Oxiri davomi…
I Bir zamonda bir ovchi bor ekan. Bir kuni u dalaga chiqibdi, yerga tuzoq qo‘yib, o‘zi bir pana joyda pusib o‘tiribdi. Bir gala kaptar uchib kelib, chinorga qo‘nibdi, yerga tushib donlamoqchi bo‘libdi. Kaptarlar orasida Ko‘kcha degan keksa bir kaptar bor davomi…
Bir kambag‘al chol bor ekan. Har kuni cho‘llardan o‘tin-cho‘p, yantoq terib, eshagiga ortib kelib, bozorda sotar ekan. Har kuni chol cho‘lga o‘tinga chiqish vaqtida xotini ikkita chavati qilib berar ekan. Kunlarning birida chol cho‘lga ketayotsa, bir tulki yo‘lini to‘sib, ikki davomi…
Chivinboy uchib borib, yantoq ustiga qo‘nibdi. Yantoqning tikani uning tumshug‘iga kiribdi. Chivinning qahri kelib, echki akasining oldiga boribdi:— Echki aka, echki aka, shu yantoqni yesangiz-chi, — debdi. Echki:— Qoch, o‘shanga meni ro‘para qilma! Ko‘m-ko‘k o‘t, barra maysa turganda, endi sening davomi…
Ertagiyo ertagi, echknlarning bo‘rtagi, qirg‘ovul qizil ekan, quyrug‘i uzun ekan, ko‘k muzga mingan ekan, muruti singan ekan, g‘oz karnaychi ekan, o‘rdak surnaychi ekan, ola qarg‘a azonchi, qora qarg‘a qozonchi, chumchuq chaqimchi ekan, to‘rg‘ay to‘qimchi ekan, bo‘ri bakovul ekan, tulki yasovul davomi…
Bir podshoning xushro‘y qizi bor ekan. Bir kuni bu qizga ayiqpolvon xushtor bo‘lib qolibdi. Qizni qo‘lga tushirishga ancha harakat qilibdi-yu, tushira olmabdi. Kunlardan bir kun ayiqpolvon tulki bilan jo‘ra bo‘lib qolibdi. Tulkiga o‘z sirini aytibdi:— E jo‘ra, men podshoning qiziga davomi…
Bor ekan, yo‘q ekan, och ekan, to‘q ekan, bo‘ri bakovul ekan, tulki yasovul ekan, qarg‘a qaqimchi ekan, chumchuq chaqimchi ekan, g‘oz karnaychi ekan, o‘rdak surnaychi ekan, tovuq toq etdi, bilmadim qaqqa ketdi.Bir mergan bor ekan. U mergan ovga chiqibdi. Bo‘ri davomi…
Bor ekan-da, yo‘q ekan, och ekan-da, to‘q ekan, burungi zamonda chol-kampir bor ekan. Dunyoda farzand yuzini ko‘rmay, juda ham kambag‘al yashagan ekanlar. Chol o‘tin sotib, puliga chorak g‘alla olib kun o‘tkazar ekan. Daladan o‘tin tashiy-tashiy orqasi jovur bo‘lib ketibdi. Shuning davomi…
O‘tgan zamonda bir yamoqchi bo‘lgan ekan. Uning yolg‘iz o‘g‘li bo‘lib maktabga qatnar ekan.Bir kun maktabga ketayotib, yigit katta bir boloxonada o‘tirgan chiroyli qizni ko‘ribdi-da, unga oshiqi beqaror bo‘lib qolibdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qiz ko‘rinmay qolibdi. Yigit sevganini bir davomi…
Navoiy yigitlik chog‘larida bir qizni yaxshi ko‘rar ekan. Qizga xat va she’rlar yozib, u bilan aloqa qilib yurar ekan. Bir kuni Husayn Boyqaro bu sirdan xabardor bo‘libdi.U «Navoiy o‘zining bu siridan meni ham ogohlantirar, shu to‘g‘rida men bilan maslahatlashar», deb davomi…