Низомий Хўқандий (тахаллуси; асл исм-шарифи Низомиддин Муҳаммадаминхўжа ўғли) (17-асрнинг охири — 18-аср боши) — шоир. Бухорода таҳсил кўрган. Низомий Хўқандийдан фалсафий мазмундаги «Мажмуат ул-мақосид» («Мақсадлар мажмуаси») номли китоб, 300 га яқин ғазал ва мухаммаслардан иборат шеърлар тўплами қолган. Унинг айрим давоми…
XIX асрнинг биринчи ярмида яшаб ижод қилган ўратепалик ўзбек шоирларидан бири. 1845 йили Риштонда вафот этган. * * * Даҳрдин мен чекмаган андуҳу меҳнат қолдимуБошим узра ёрмаған гардундин офат қолдиму. Гарчи чекдим базми васлинг ичра ишрат соғариҲажрдин мен ютмаган хуноби давоми…
XIX асрнинг биринчи ярмида яшаб ижод қилган косонлик ўзбек шоирларидан бири. Асл исми Муҳаммад Аминдир. Қўқон хони саройида котиблик қилган. * * * Эй, Ирам паризоди, кир бу дам ҳаёл ичраЖон қуши наво чексун гулшани висол ичра. Этса гар қуёш давоми…
Шоирнинг исми Зокир хўжа бўлуб, асли Андижоннинг Избоскан номли жойидандур. Қўқон яқинидаги Эшон қишлоқда яшаган. * * * Манам бир гўшаи ишқингда ётган рўдапойингман,Эшикдан урсангу қувсангда кетмас бир гадойингман.Ёмонлардин ёмону баднамолардин баднамойингман. Аё, эй шўх бепарвойи ошуби жаҳон, дил санг,Мунингдек давоми…
XVIII асрда яшаб ижод қилган ҳисорлик ўзбек шоираларидан бири. МУХАММАС Эй офати замонаи барнойи шўх шанг,Эй дилрабойи маҳваши кофири фаранг,Оина аст рўйи ту ҳаргиз надийда занг,Ҳарчанд агар бувад дили ту сахттар зи санг,Ошиқларингга вожиб гоҳи нигоҳ айласанг. Сарви қадинг санубара давоми…
XIX асрнинг биринчи ярмида Қўқонда яшаб ижод қилган. Сарой ходимларидан бўлган. МУҲАММАД АЛИХОН МАРСИЯСИ Оқар кўздин қаро қоним,Куяр жисмим ила жоним,Бўлуб дилхун аҳволим,Шаҳиди бегуноҳ хоним. Минарди байдари сози,Шикор айлаб қишин ёзи,Олурди, қарчиғай юзи,Шаҳиди бегуноҳ хоним. Бўлуб давринда киш ар тўқ,Жавоҳирдин тўлуб давоми…
XIX асрнинг биринчи ярмида Қўқонда яшаб ижод қилган. Асл исми Жамолиддин хўжа ибн Камолиддин хўжа. Бухоро мадрасасида таълим олган. Ҳижрий 1261 (1845) йили Қўқонда вафот этган. “Девон”и бор. * * * Кўрдум бу даҳр ичра улус подшолиғин,Олдим ўзумга аҳли муҳаббат давоми…
XIX асрнинг биринчи ярмида Қўқонда яшаб ижод қилган. Асл исми Азимхўжа. Бухоро мадрасасида таълим олган. Ҳижрий 1263 (1846-47) йили Қўқонда вафот этган. “Ҳикмати Азимхўжа” деган китоби бор. * * * Сўрмас ҳолим ёрима бир муддао бўлди магар,Ё ўзумни шумлиғим бошга давоми…
Мажзуб Намангоний (тахаллуси; асл исми Абдулазиз) [18-асрнинг 2-ярми, Қарши — 1849 (1857), Наманган] — шоир. Ўзбек тасаввуф адабиётининг йирик намояндаларидан бири. Бухоро мадрасаларида таҳсил кўрган. Шу ерда Халифа Ҳусайн Янгиқўрғонийдан тасаввуф таълимини олган.Мажзуб тасаввуфда зикри жаҳрия (ошкора зикр) йўлининг ўзига давоми…
Акмал Пискандий (Саййид Акмал, Акмалхон Яъқубхон ўғли) Тошкент вилоятининг Пискент туманида 1250 ҳижрий йилда (1834-35) туғилган. Тошкент ва Бухоро мадрасаларида таълим олган. Қашқар, Ёркент шаҳарларида қозилик қилган. 1301 ҳижрий йилда (1883-84) Бухорода вафот этган. * * * Ёр ағёра шакар давоми…