Mansur Jumayev (1991)

Mansur Jumayev 1991 yili tug‘ilgan.O‘zbekiston davlat jahon tillari universitetining xalqaro jurnalistika fakultetini tamomlagan.She’rlari O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi tomonidan nashrga tayyorlangan “Biz Istiqlol farzandlarimiz” bayoziga kiritilgan.

* * *

Kun qolmadi bilakka
(ishonardim aksari),
yorib kirdi yurakka
muhabbatning lashkari.

Chorak asrlik shiddat
jo‘shib, yigit yoshida
taslim bo‘ldim oqibat
muhabbatning qoshida.

Faqat jismim meniki,
qolganlari soyirday,
qoldim bir xolga ikki
shahar bergan shoirday.

Endi sadqadir jonim,
sizga gar jonim kerak;
oling, bor xonumonim –
istilo bo‘lgan yurak.

“KEMALAR QABRISTONI”DA

Tashlab ketdi bu yerni dengiz,
tashlab ketdi suv ne’matlari,
shovqin solmas shamollar tinsiz
va to‘fonlar vajohatlari.

Olisladi mehmonlar bir-bir,
to‘lqin yodi dilni yallig‘lar –
tashlab ketdi daryoi kabir,
zog‘orayu tilla baliqlar.

Faqat qoldi bunda xotira
va chandiqli o‘tmish g‘amlari,
chiriyotgan kemalar ila
“qora uy”ning oq odamlari.

Yashayverdi ular jimgina,
dil tubida nomus bilan or
va muazzam ona dengizning
gardlariga boqib umidvor…

Kuydirdi-yu bo‘g‘zimni vijdon,
ko‘zga qalqdi tomchi yosh – taxir:
sevilmaydi Vatan hayqirib,
u jimgina sevilgay, axir.

Endi so‘zga yetmaydi bardosh,
qotdi ko‘zda qayg‘u jolasi.
Men qarshingda egajakman bosh,
Qarekengning sodiq bolasi!

QARChIG‘AY

“Kaklikka tuzoq qo‘ygandim, ko‘p kuttirmay ilinibdi. Tuzoqni yig‘ib, o‘ljani olgani borsam, ilingan kaklikni tutaman deb o‘zini urgan yirtqich qushning panjasiga tuzoq to‘rlari ilashib, u ham qulabdi. Qarasam, shu paytgacha tutolmaganim – qarchig‘ay ekan!..”
Hasan ovchining gurunglaridan

Mag‘rur-mag‘rur tog‘larda
mag‘rur uchgan qarchig‘ay,
to‘rga tushgan kaklikni
tutmoq bo‘lib qildi sa’y.
Tayyoriga ayyorlik
yarashmadi nomiga:
o‘lja bo‘ldi o‘zi ham
ovchilarning domiga…
Qarchig‘ayjon, qarchig‘ay,
bilmasmiding, qushim, hay,
tayyor o‘lja tuzoqdan
boshqasida bo‘lmagay!
Nafs mayidan mastliklar,
aldov, hiyla, pastliklar
cho‘qqilardan qulatgay
kakirlagan kakliklar.
Baland-baland tog‘larda
ozod uchgan qarchig‘ay,
birovga atalgani
birovga naf qilmagay.
Pastlamagin, sor qushim,
gar yuksaklik yor ekan.
Har maxluqqa Xudoning
atagani bor ekan.