Анил Жанвижай

* * * Ҳиндистон, онажон! Ҳаёт берган боғ, Ғамим кўп, биттасин номидир фироғ. Фироғ – бу сингани сут тўла хурма, Худо, мени урдинг, бошқани урма! Шеъримни кўксимдан олар-да юлиб, Денгизга итқитар устимдан кулиб. Эсладим дегунча тирқирар ёшим, Дунё менга тундир, давоми…


Мақолалар мундарижаси