Vadim Muratxanov. Maktub (hikoya)

Kirillning bir yaqin tanishi Moskvaga ketyapman, agar birovga biror narsa yuborish kerak bo‘lsa, marhamat, deya o‘z xizmatini taklif etdi. Tanishi, ochig‘i, shunchaki odamgarchilik yuzasidan shunday taklif qildi. Balki shuning uchundir Kirill bu gapni ushlab oldi. Shunda Kirillning Moskvada bir do‘sti davomi…

Vadim Muratxanov. Pasayish (hikoya)

Nikolay kichrayib borayotganini anglab yetgan kundan boshlab, uning yangi hayoti boshlandi. Dastlabki oylar u doktorlardan umid qildi, ammo ular inson tabiatiga oid konservativ qarashlarini o‘zgartirishni istamay unga yordam bergilari kelmadi. U buni ko‘rib, sira tortinmasdan, ularga rasmana arzi dod qildi, davomi…

Vadim Muratxanov. Andrey Yanovskiyning bir necha hayoti (hikoya)

– Tirikchilikdan boshqasini bilmaydigan, tor fikrli odamlar juda jo‘n o‘ylaydilar, o‘zlaricha hayotni o‘lim yo‘qday xayol qiladilar,– dedi Larisa Viktorovna, uning gapini eshitgan o‘quvchilarning yuzlari jiddiy tortdi va qotib qoldi. – Bu fikr natijasi aniq fanlar yordamida umrni uzaytirishda ko‘rinadi. Lekin davomi…


Maqolalar mundarijasi