Konstantin Paustovskiy. Akvarel bo‘yoqlari (hikoya)

Bergning yonida “vatan” so‘zini aytishganlarida, bu so‘zning mohiyatini his qilib, tushunmaganligidan shunchaki kulib qo‘yar edi. Vatan – ota-bobolar yashab o‘tgan muqaddas tuproq, insonning tug‘ilgan joyi, deyishadi. Aslida-ku inson dunyoning qaysi joyida tug‘ilishining farqi yo‘qdek, masalan uning bir o‘rtog‘i Amerika va davomi…

Konstantin Paustovskiy. Yoz bilan hayrlashuv (hikoya)

Necha kundirki, tinmasdan sovuq yomg‘ir quyadi. Bog‘da namxush shamol shovullaydi. Kunduz soat to‘rtlardanoq kerosinli chiroqlarni yoqdik. Shunda beixtiyor yoz butunlay tugaganligi, yer tobora tumanlarga qorishib borayotgani, atrofni izg‘irin, ayni paytda, g‘alati qorong‘ulik bosib kelayotganini ilg‘ab qoldik.Noyabr oxiri — qishloqdagi eng davomi…


Maqolalar mundarijasi