Назаримда, кўпчиликка таниш бир гапни сал бошқача қилиб, мана бу тарзда айтиш мумкин: “Сен менга қандай китоблар ўқишингни айт, мен сенга кимлигингни айтиб бераман”. Ҳар гал устоз Озод Шарафиддинов ҳақида сўз кетганда, мана шу мезон ёдга тушади. Бунга қўшимча, Озод давоми…
Бу мавзу — ҳамзашуносликда атайин бир четга суриб қўйилган масаладир. Тўғрироғи, тадқиқотчилар Ҳамзанинг динга бўлган муносабатига деярли бир томонлама ёндошдилар. Яъни Ҳамза диннинг ашаддий душмани эди ва бутун ижоди давомида динга қарши фаол кураш олиб борди, дейилган фикр-ақида оммага қайта-қайта давоми…
«Ҳумоюннома» XVI асрда Бобурнинг набираси Акбаршоҳ даврида Ҳиндистонда Заҳириддин Бобурнинг қизи Гулбаданбегим томонидан ёзилган. Гулбаданбегимнинг ёзишича, Акбаршоҳ ўз даври тарихини абадийлаштариш мақсадида замонафнинг ҳамма олимларига, қариндош-уруғлари ва амирларга мурожаат қилиб: «Бобур подшоҳ ва Ҳумоюн подшоҳ даври ҳақида ниманики билсангиз ёзинг», давоми…
Илм-фанимиз дарғалари орасида шундай зоти киромийлар борки, улар ўзлари танлаган соҳани пишиқ-пухта билиб, соҳа аҳлига заковат улашиб юриш билан бирга ўз тадқиқотларига йўлдош-ёндош фанларни ҳам теранроқ идрок этиб, қиёсий-типологик йўсинда таҳлилий асарлар яратиб юрадилар. Ғарб адабиётининг кенг қамровли донишманди, Шарқ давоми…
(Улуғ рус шоири Пушкиннинг қизи Мария Гартунг ҳаёти ва ўлими ҳақида) “Онасининг нодир гўзаллигию отасининг улкан истеъдоди унда бирлашганди, бундай ҳислатлар бир аёл учун фақатгина хаёл ёҳуд орзу бўлиши мумкин холос”, — дея ёзади Мария Гартунгнинг замондошлари. Лев Толстой “Анна Каренина” давоми…
(Мирзакалон Исмоилийни эслаб) “Сўна” романи қаҳрамонлари Артур, унинг оқила севгилиси Жемма, “Чолиқуши” қаҳрамони Фарида, АҚШ адибаси Этель Лилиан Войнич ҳамда турк ёзувчиси Рашод Нури Гунтекин (Кунтегин) номларини жаҳонга машҳур қилган. Ўзбек адиби устоз Мирзакалон Исмоилий таржимасида нашр этилган бу икки давоми…
Маълумки, Совет ҳокимияти йилларида СССР халқларининг тарихини ўрганиш соҳасида анчагина ишлар қилинди. Лекин булар кўпроқ маълум бир қолипга солинган ҳолда олиб борилди. Натижада СССРдаги ҳар бир халқнинг ўз тарихини чуқур ўрганиши ўрнига кўпгина чалкашликларга йўл қўйилди. Баъзан эса, масалан, Ўзбекистоннинг давоми…
Ўтган асрнинг охирларида насримизнинг янги авлоди Ғарб, Лотин Америкаси ва Узоқ Шарқ насрига фавқулодда кучли қизиқиш билан қарай бошлади. Бу ХХ аср бошларидан шакллана бошлаган ва беқиёс шиддат-ла ривожланган миллий бадиий проза анъаналарини инкор қилиш, янги йўл излаш натижаси эди. давоми…
Биз дорилфунунга янги келган кезларимизда Шукур Холмирзаев юқори курсда ўқиса-да, тилга тушган ёзувчи эди. Кўпинча кўча-кўйда Абдулла Орипов билан ўзаро қизғин гаплашиб, баҳслашиб юрганини кўрардик ва ҳар иккисига бирдек ҳавас билан қарардик. Уларнинг «Гулхан», «Ленин учқуни»да босилган ҳар бир асарини давоми…
“Кино – бадиий адабиётнинг энг инжиқ ўқувчиси ва энг маккор талқинчисидир”. В.Гоффеншефер Кино санъати йилдан йилга оммалашган сайин инсоннинг кундалик ҳаётидан китоб ўқиш амалиётини чиқариб ташламоқда. Бугунги кунда китоб ўқиётган кишига одамлар бошқача қарайдиган бўлиб қолди. Бу ҳаракатнинг ғалатилиги мулоқотнинг давоми…