Сўнгги йилларда ўзбек адабиётшунослиги глобал таҳлилий-талқиний тадқиқотларга катта эътибор бермоқда. Бу янги тамойилни фақат маъқуллаш лозим. Аммо, назаримда, бадиий таржимадек муҳим соҳага доир жиддий муаммоларни ёритишга негадир эътибор сусайгандек кўринади. Халқлар ўртасидаги дўстона алоқаларни мустаҳкамлашда, адабий жараённинг илдизлари ва ривожланиш давоми…
Муҳаммад Сиддиқ Залилий XVIII аср уйғур адабиётининг энг йирик намояндаси ва кўп асрлик туркий шеърият анъаналарини муносиб давом эттирган оташнафас шоирдир. Залилий адабий меросини чуқур ўрганиш Машраб (1640-1711), Ҳувайдо (1704-1780) ҳаёти ва ижодига доир баъзи муаммоларни аниқлашда ҳам катта аҳамиятга давоми…
Рус драматурги Николай Погодин Абдулла Қаҳҳорнинг “Янги ер” (“Шоҳи сўзана”) драмасини “талантли комедия” деб атаган эди. Бу баҳода катта ҳақиқат бор. Кичик ҳикоялари билан шуҳрат қозониб, “ўзбек Чехови” деган номга муяссар бўлган, романчиликда ҳам машҳур Абдулла Қаҳҳор адабиётнинг қийин жанрида давоми…
МЎМИН-МУСУЛМОНЛАР МАКТАБИ Исломда дин ва таълим азал-азалдан бир-бири билан чамбарчас боғлиқ бўлиб келган. Лоақал Китобнинг шунчаки маъносидан унча-мунча бохабар бўлмоқ учун ҳам араб тилини мукаммал билиш талаб этилади – зеро анъанага кўра Қуръони Каримни фақат аслиятда ўқиш шарт, акс ҳолда давоми…
Модернизм Ғарбий Европа адабиётида XIX аср охири ва XX аср бошларида саҳнага чиқди. Ўз-ўзидан кўриниб турибдики, модернизм – бу замонавий санъат ва адабиётдаги янги услубий таълимот бўлиб, “модерн” (modern) сўзининг ўзи ҳам “янги”, “замонавий” маъноларини англатади. Унинг адабиёт ва санъатда давоми…
Ўтган аср Россияда адолатли ижтимоий тузум барпо этиш йўлидаги қаҳрамонона интилишлар сифатида инсоният тарихига муҳрланди. Аммо XXI асрда бу интилишлар барбод бўлди. Дарҳақиқат, Совет Иттифоқи идеал давлат тимсолидан йироқ эди. Бироқ, бу давлатнинг номукаммаллиги унинг ўзи таянган тамойиллари билангина эмас, давоми…
Туркий халқлар учун умумий бўлган адабиётимизни сак (соқ)лар давридан бошлашимиз тахминларга асосланган фаразий гаплар эмас, аксинча, аниқ далиллар билан исботланган ҳақиқат бўлса, бу даврдан қолган меросни ўрганиш, тадқиқ қилиш – замон талаби, бизнинг муқаддас бурчимиз ҳамдир. Адабиётимиз тарихини қайси даврдан давоми…
1992 йилда Бобур халқаро жамғармаси ва унинг илмий сафари ташкил этилган эди. Ҳар бир илмий сафар давомида буюк ўтмишдошлари-мизнинг нодир мероси, хусусан Бобурийлар яратган илмий-адабий, тарихий мерос, салтанатнинг улуғ вакилларига бағишланган асарлар юртимизга кела бошлади. Ҳозирги кунда юзлаб ана шундай давоми…
1964 йил, июн. Саратоннинг иссиқ кунларидан бири, мен ҳар сафаргидек маъруза залида малака оширишга келган шифокорлар билан машғулот ўтказаётган эдим. Кутилмаган меҳмон маъруза зали ёнига келиб, кимлардандир: “Шабот Хўжаевични қаердан топсам бўлади?”, – деб сўраётганини эшитдим. Мен бу мўътабар алломани давоми…
Ҳарбийларимиз ўзларидан кейин Афғонистонда славянча юз-андомли юзлаб болаларни қолдирдилар. Аммо бу мавзу ҳозир ҳам махфийлигича қолмоқда. “Шаънимизга шундай кўринмас тамға босилганки, уни минг ювган билан кетказиб бўлмайди, бу тамға оналаримизнинг “кофирлар” билан ошиқ-маъшуқ ўйинини ўйнаганларидан жонли далилдир”, — бу сўзларни давоми…