– Менга қара, ука, сен ўзи ҳақиқий қўшиқчи бўлмоқчимисан ёки қишлоқдаги тўйларда чиқиб икки- учта ашула айтиш билан кифояланиб юрмоқчимисан? – сўраб қолди поччам бир куни.– Қўшиқчи бўлмоқчиман, – дедим ва қарорим қатъийлигини билдириш учун шоша- пиша орзуларимни ҳам санаб давоми…

— Халқ душманининг ўғ¬ли!— Душман!— Сен билан бир синфда ўқишни истамаймиз, чиқиб кет!Мен уларнинг устидан директорга шикоят қилдим.— Ҳа, чаёнвачча! Ёқмадими? Улар тўғри айтибди. Чаённинг боласи чаён бў¬лади. Ҳе, отангга ўхшаб чақчаймай ўл! Чиқ, йўқол!Мактабга бормай қўй¬дим. Бир ҳафтадан кейин давоми…

Афғон уруши қатнашчиларига бағишлайман Ургутга ҳофиз келармиш.Муҳаммаднинг баданида чумолилар юриб ўтди. «Миш–мишдир? Катта–катта шаҳарлар туриб, ҳатто Са-марқанд қолиб, бизнинг Ургутда ҳофиз концерт берармиди? Ҳа, миш–мишдир? Одамларам қизиқ–да. «Бо-ласи йўқ эмиш», дейишарди, ўғиллари, қизлари бор экан. «Маккада онаси ўлибди», дейишди, тўқсонга давоми…