Зоир Чориев. Мардикорлар (1991)

Ўзбек халқи тарихининг энг қора саҳифаларидан бири саналган, бироқ узоқ йиллар мобайнида ижтимоий-сиёсий сабабларга кўра ўрганилмай келинган мардикорликка олиш воқеаси ҳақида сўз юритилдими, бас, ушбу мискин қўшиқ хотирангиз қатидан қуйилиб келаверади: Поездингни жилдирган, Ўтхонаси билан дўнгалаги, Двинискага кетишди Мард йигитларнинг давоми…

Озод Шарафиддинов. Чўлпон — таржимон (1990)

Чўлпон ижодий балоғатга етган палладан бошлаб умрининг охиригача таржима ишларига алоҳида эътибор билан қараган. Шуниси ажабки, йиллар давомида миллатчиликда айбланиб келган, яъни миллатларни бир-биридан ажратишни, бошқаларни камситиб, ўз миллатини улуғлашни мақсад қилиб олишда, миллий маданиятлар орасига раҳна солишда айбланган Чўлпон давоми…

Озод Мўъмин Хўжа. Вақт тезлиги (ҳикоя)

Ғунча очилгунча ўтган фурсатни Капалак умрига қиёс қилгулик. Ғафур Ғуломнинг “Вақт” шеъридан Севги – оташдир. У ҳар қандай ёш инсоннинг юрагини ёндиради. Севги – мажнунликдир. У ҳар қандай кимсани эс-ҳушидан айиради. Севги – буюк кучдир. У ҳар қандай йигитни қаҳрамонликка давоми…

Шароф Бошбеков: «Театр қачон ростни сўзлайди?» (1991)

Театримизнинг келажаги порлоқми? Ҳамза номидаги жумҳурият Давлат мукофоти совриндори, драматург Шароф Бошбеков билан суҳбат — Шароф ака, шу кунларда ўзбек театр санъати дастлабки авлоди бир неча йирик вакилларининг юбилейлари бўлиб ўтди. Пойтахт театрларининг бинолари яқин ўн йилдан бери илк бор давоми…

Раул Мирҳайдар. Адолатнинг занг босган тарозиси (1989)

ёки ҳуқуқ-тартибот ишидаги номутаносибликлар «Комсомольская правда» газетасида чоп этилган «Хонадонни тунаш» деб номланган мақолани ўқиб ўтириб, ўзимни алланечук сездим. Буни қарангки, хўроз ҳамма ерда бир хил қичқирганидек, ўғирликлар ҳам бир хилда кечар экан. Ўйлайманки, эндиликда бу ҳақда баралла гапириш, жиноятчиликни давоми…

Қўчқор Норқобил. Осмонни титратган оғриқлар…

 (Ёзувчи ён дафтаридан) 1. Самолёт Минскка қўнди. Маҳаллий вақт бўйича соат ўн биру йигирма. Ҳаво салқин. Осмон булут. Шабада. Аэропортдан чиқишингиз ҳамоно ажойиб манзарага дуч келасиз; ойнадай текис йўл ўрмонни ёриб киради — Белорусь замини Сизга шундай бағир очади. Албатта, давоми…

Нега Қуёш системаси айнан шундай кўринишга эга?

Биз Қуёш системаси нега айнан шундай кўринишга эга эканидан бехабармиз. У Коинотдаги мутлақо бошқа кўринишга эга бўлган қуёш системалари каби бошқача ҳам бўлиши мумкин эди. Бу уларнинг қандай пайдо бўлгани билан боғлиқ. Лекин инсон кашф этган табиат қонунлари Қуёш системасининг давоми…

Нинель Владимирова. Бахт излаётган одам (1990)

Ранг-баранг шаклий имкониятларини намоён қилаётган ўзбек ҳикоячилиги ҳозирги адабий жараёнда мустақил жанр сифатида тобора фаолроқ иштирок этмоқда. Буни тажрибали ҳикоянавис Шукур Холмирзаев ижоди мисолида, айниқса, унинг «Ҳайкал», «Хоразм, жонгинам», «Ҳукумат», «Ўзбек характери» асарлари жамланган «Ҳикоялар» туркуми мисолида ҳам яққол кузатиш давоми…

Ғулом Ғафуров. Табиат билан мулоқот (1989)

XX асрнинг иккинчи ярмига оёқ қўйган Одам орқасига қайрилиб қараса, босган изи кўринмай қолаётибди… Эндиликда табиатни асраш, унинг неъматларидан оқилона фойдаланиш ҳаётий заруратга айланди. Бу зарурат ҳамма ёзма манбаларга, кашфиётларга мавзу бўлиб кирмоқда. Ҳа, одам ҳалокат ёқасига, чоҳга яқинлашиб қолаётганини давоми…

Ҳамид Алп. Майнагул (ҳикоя)

Гулбулоқ каттагина қишлоқ. Серқатнов йўл устида, тоғу чўлга борувчилар шу ердан ўтишади. Ёшроқ йўловчилар қишлоқ оралаганда атрофга аланг-жаланг қарашади. Нега деганда азалдан Гулбулоқнинг қилиқсиган қизларининг донғи кетган. Вақтида бу ерларда вулқон қайнаган дейишади, туп­роғи қизил, яшил, кўк. Балки, шу боис давоми…