Shaharning gavjum va sershovqin bozorlaridan biri.Ustiga uyum-uyum xurmolar terilgan bozor rastasi.O‘rtaliqdagi joylardan birida lab-lunjiga ayamay bo‘yoq chaplagan, qirq yoshlardagi to‘lagina juvon savdo qilmoqda. Qo‘li-qo‘liga tegmaydi.Xaridorlar biroz siyraklashgach juvon yonidagi sotuvchilar safiga kechagina qo‘shilgan odmiroq kiyingan tengqur ayolga yuzlandi.— Xurmongizdan bitta davomi…
«Hozir butunlay o‘zgargansan: odamlarga qo‘shilmaysan – odamovisan, do‘st-yorga ko‘z uchida qaraysan – manmansan! Avvallari hecham unaqamasding-ku! Nega bunchalar o‘zgarib ketding?!» Ba’zan o‘zimga-o‘zim shunday savollar berib o‘yga tolaman.Ota-onamdan uzoqda, ularning ko‘magidan kechib yosh boshim bilan shaharga ko‘chib kelib ikki qavatli uyning davomi…
Darsdan shoshib chiqdim. Ana xolos, yomg‘ir beayov quyyapti-ku. Aksiga olib bugun bir ko‘rgazma tashkilotchilari bilan suhbat uyushtirmoqchi edim. Shunday yomg‘irda borish shartmikan-a? Yo bugun bormay qo‘yaversammikin? Yo‘q, ertangi darsga biror nima tayyorlashim kerak! Fikrlarimga qarshi chiqqanday yomg‘ir ham savalab quyardi. davomi…
O‘sha izg‘irin, sovuq qish kechasi hali-hamon esimda. Tashqaridagi shamolning g‘uvillashi quloqni qomatga keltirgudek edi go‘yo. Yo‘q, men o‘sha kuni tizza bo‘yi qor yoqqanini aytmayapman. Yaxshisi, hammasini boshidan boshlay qolay… Onamlarning oilasi serfarzand bo‘lgan. O‘n bitta bola: yetti qizu to‘rt o‘g‘il. davomi…
Men sizga ishondim… Shunday ishondimki, qalbim bu tuyg‘uga limmo-lim to‘lganidan o‘zimni qo‘yarga joy topolmayapman. Dunyo bir zumgina gullarga burkandi. Nurli, farahbaxsh tuyg‘ular butun olamni qamrab oldi. Butun dunyonimi?! Yoki faqat mening qalbim shunday hisga to‘lganmi? Bilmadim… Bilganim esa baxt meni davomi…
Yoshi oltmishlardan oshgan, gardishi va oynasi qalin ko‘zoynagiyu sarg‘ayib ketsa ham boshidan tushmaydigan Marg‘ilon do‘ppisi bilan qishloqqa taniqli bo‘lgan Tohir domla endi yangi nom bilan odamlarning og‘ziga tushdi: uning to‘qqiz yashar nevarasi to‘p o‘ynatib, antiqa hunarlarni ko‘rsatayotganmish! Eng qizig‘i deng, davomi…
— Yo, madad! Zarifaning ovozi davradan eshitilayotgan “Ha, ha barakalla, bo‘shashma”, kabi hayqiriqlardan farqli o‘laroq, guldurakdek yangradi. Odatda, u keskin harakat qilmasidan oldin shunday derdi. Bu safar ham shunday dedi-yu, raqibasini yelkasi osha ko‘tarib, chirpirak qilib, yerga urdi. Uning gursillashiga davomi…
Daryodan suv tashiyotgan bolalar tog‘ yo‘lida bir keksa kishining yotgani haqidagi xabarni keltirishdi. Bir bo‘z eshak ham o‘sha yerlarda o‘tlab yurardi. Buni eshitgan Husman xo‘ja: – Qani, borib ko‘raylik-chi. O‘zi nima gap ekan? – dedi. Shomga yaqin qolgandi. Ikki soy davomi…
Germaniya Federativ Respublikasi va O‘zbekiston Respublikasi o‘rtasida diplomatik aloqalar o‘rnatilganligining 20 yilligi munosabati bilan Germaniyaning Toshkentdagi elchixonasi, Toshkentdagi Goethe instituti, Germaniya Xalq universitetlarining xalqaro hamkorlik bo‘yicha instituti (dvv international) hamda Xorijdagi maktablar bo‘yicha Germaniya Markaziy boshqarmasi vakolatxonasi (ZfA) hamkorligida “Farg‘ona davomi…
Bugun ko‘pgina gazetalarning oxirgi sahifasi «Munajjimlar bashorati»ga bag‘ishlangan. Bu holat ko‘pincha tushuntirilsa hamki, bahona va sabablar topiladi: «xalqimiz qattiq ishonadi-da…» Gazeta do‘konlarida ba’zilarning oxirgi sahifani diqqat bilan kuzatayotganini ko‘rib qolamiz. Kuzatuv maqsadi: «Munajjimlar busafar nima deyishibdi?!» Xullas, yurtimizda munajjimlar bashoratiga davomi…