Ertalab Sotti Salimovich ishga otlanarkan, xotiniga:— Shlyapamni buyoqqa ber, — dedi.Xotini shlyapani uzatarkan chimrildi.— Bozordagi narx-navodan ham xabar oling, qanday ekan?— Unda, do‘ppini ham buyoqqa ber.— O‘g‘lingizni jismoniy tarbiya o‘qituvchisi chaqirtirgan ekan. Birrov maktabga ham kirib o‘ting…— Hm-m, yaxshi. Amriqodan davomi…
Avtobusgami, tramvaygami, metrogami chiqib olsam bas, ko‘zim to‘rt bo‘lib, bo‘sh joy qidiraman. Albatta o‘tirib olishim kerak. Bo‘lmasa ish chatoq. Kimdir oyog‘imni bosadi, kimdir tirsagini qornimga tiraydi, kimdir turtib yuboradi. Xullas, yo‘l azobi — go‘r azobi. O‘tirib olgach, ko‘nglim joyiga tushadi. davomi…
-Nega aptekachilar dori sotishadi-yu, chek berishmaydi? Bu haqda iste’molchilarni himoya qilish qo‘mitasiga shikoyat qilaman. Tanobini tortib qo‘ymasam bo‘lmaydi…-Qo‘ying, do‘stim, sizning obro‘ingizga yarashmaydi arizabozlik. Buni baribir kimdir yozadi. Faqat siz emas. Qo‘ying-dedi mehribon do‘stlarimdan biri. -Bu nima degan gap, a?! Oylik davomi…
Uzoq vaqt bir joyda ishlagan bo‘lsa ham, omadi chopmay, rahbarlikka ko‘tarila olmagan bir tanishim shunday deb hikoya qilgan edi. Katta bir korxonaga rahbar bo‘lib ko‘tarilgan bir do‘stimga uchrashib, qolganda gina qildim. -Hafa bo‘lmang-u, do‘stim, keyingi vaqtda ishga qobiliyatsiz, ko‘rsavod odamlarni davomi…
Boshliqning tillo peroli qora rangda yozadigan ruchkasi yo‘qolib qoldi. Oddiy ruchka bo‘lganda go‘rlarga edi-ya. Sharikli ruchka bo‘lganda –ku, umuman bu haqda gapirib, qog‘ozni qoralab o‘tirmas edim. Tillo pero deysizmi? He-e, gap faqat o‘sha peroning tilloligida bo‘lganda ham qani edi-ya. Boshliq, davomi…
Terapiya bo‘limida davolanayotgan tanishimni ko‘rgali borganimda u shunday gurung berdi. Uy qurish uchun bankdan kredit olmoqchi buldim. Bank boshlig‘iga ariza yozib kirdim. -Qurilish uchun pul berolmaymiz. Haqqimiz yo‘q.-dedi bank boshlig‘i bo‘lmish yoshgina chiroyli yigit oldidagi oynachaga qarab sochini tarar ekan.-Nega? davomi…
Mana nihoyat ishxona xodimlari yanvar oyligini bugun-mart oyining oxirida oladigan bo‘lishdi. Nega bunaqaligini yolg‘iz olloh va pul tarqatishga ma’sul odamlar biladi-da. Lekin xodimlar shunisiga ham ming shukur qilib, birin-ketin g‘aznachi oldidan maoshlarini olib chiqishar, juda xursand edi. Odmigina kiyingan bir davomi…
Qorayev maqtanyapti. Birov hayratda, birov kulgan…– Menga uning kimligining nima ahamiyati bor? Bor-re dedim… Xohlamadim, to‘xtamadim…– Nima gap? Nima bo‘ldi? Kimga to‘xtamadingiz! – deya qiziqib so‘ranadi davraga yangi kelib qo‘shilganlar.Qorayev yana qayta hikoya boshlaydi:– He-e. Hali desangiz, ishga kelyatuvdim. Yo‘l davomi…
Pardaxol momo hamsoyasi Qirmiz momo bilan gurunglashib o‘tirgan chog‘ o‘g‘li Juma shirakayf kirib keldi.— O‘zimni enam, enajonim, — deya Pardaxol momoning pinjiga tiqildi u.— Bolam, nima balo salom-alikni yeb qo‘ydingmi? Kap-katta erkak enamlab qopsan?— E, assalomu-alaykum, Qirmiz momo, — deya davomi…
Mahmuda darvozaning taqillashidan eri yana ichib kelganini sezdi. Uff, yana tomosha ko‘rsatadiganga o‘xshaydilar.Chindan ham u darvozani ochishi bilan Tolibjon kimnidir avra-astarini ag‘darib so‘ka boshladi.– Voy, enangni, harom o‘lgur, bir tepib o‘ldirmoqchi edim, qochib qoldi, qo‘limga tushganida tirik qo‘ymasdim.– Hoy, dadasi, davomi…