Tohir Malik. Zamonaviy tadbirkor (hajviya)

(Laqashiqildoq hangoma) Juda zarurati bo‘lmasa-da, Jumqulning katta shaharga borgisi, unda mardikor yollanib ishlagisi keldi. Katta shaharning tuzini totib, mashaqqatlarini unutmagan yigitlar «borma, sho‘ring quriydi. Uch kun ichida ro‘yxatda turmasang, topganing nazoratchilarning tomog‘ini moylashga ketadi», deb qaytarmoqchi bo‘lishdi. Tabiatan qaysar bo‘lgan davomi…

Tohir Malik. Tilla kalamush (hajviya)

(Sichqonlarning hafsalasini pir qiladigan hangoma) Sanoqul kalamush tutib oldi. Qopqonsiz, zaharli dorisiz, shunday qo‘li bilan tutdi. Ertalab turib qarasa, kalamush ko‘rpacha ustida yalpayib yotibdi. O‘lganmi, desa, qimirlab qo‘yadi. Shartta changalladi. Shunda kalamush tipirchilab qoldi. Sanoqul uni endi o‘ldirayin, deb hovliga davomi…

Tohir Malik. Temir odam (hajviya)

(Cho‘ntakda asralgan hangoma) Nasrquldan so‘rashibdi: «Xudo odamni loydan yaratgan ekan, somon ham qo‘shganmikin?» U javob beribdi: «Qo‘shgan, qo‘shmagan bo‘lsa odam bu dunyo tashvishlariga chidolmay, yorilib ketgan bo‘lardi». Bu bir latifa. Ammo Jazqulning fikricha, boshqalar loydan yaralgan bo‘lsa ham Yo‘qquloboddagi o‘qituvchi davomi…

Tohir Malik. Marhabo, talantlar! (hajviya)

(Lof uchrab qolsa,  ma’zur tutg‘aysiz) Avvalgi asrda Yo‘qqulobodda emas, o‘zimizning televideniyeda «Marhabo, talantlar» degan ko‘rsatuv bo‘lardi. Unda turli tuman ashulakashlaru raqqosalar kashf qilinardi. Garchi u ko‘rsatuv allaqachonlar yo‘q bo‘lib ketgan bo‘lsa-da, bizda emas, Yo‘qqulobodda  uning ish usulidan foydalanish davom etayotgan davomi…

Tohir Malik. Mehmondo‘stlik (hajviya)

(Yuz gramm lofga to‘ydirib olingan hangoma) Balliqul Yo‘qqulobodda kichik korxona ochayotganida yaxshi niyat bilan «Mehmondo‘st» deb nom bergan edi. O‘shanda farishtalar «omiyn!» degan ekanmi, Xudoga shukur, ishxonasidan mehmonlarning oyog‘i uzilmaydi. Mehmondo‘stlik yaxshi-da, har qanday muammo dasturxon ustida bir daqiqada hal davomi…

Tohir Malik. Ilmli bozor (hajviya)

(Hech qayerda sodir bo‘lmagan hangoma) Nafasingdan aylanay, bu Yo‘qqulobod degan joyda ne-ne ajoyibotlar bo‘lmaydi. Mana, bozor deganda biz  qanday manzarani ko‘z oldimizga keltiramiz? Bir moshin qovunni tushirgach, eski choponini buklab, tagiga yakandoz qilib olib, nosni otvolib, savdo qiluvchi dehqonnimi?  Sadag‘ang davomi…

Tohir Malik. Ota o‘g‘il (hajviya)

(ishonish shart bo‘lmagan  lofga qo‘shni hangoma) Ota o‘g‘il, deganda biz yaxshi bolalarni nazarda tutamiz. Ammo Yo‘qquloboddagi bir maktabda «ota o‘g‘il» deyilsa, muallimlar qochgani joy topolmay qolishadi. Gap shunda-ki, Jo‘rqul bolaligida shu maktabda o‘qigan, o‘g‘li G‘o‘rqul ham shu yerda o‘qiydi. Sinf davomi…

Tohir Malik. Ushlang, o‘g‘rini! (hajviya)

(yuz gramm  achigan lof qo‘shilgani sezilmasa kerak) Yo‘qqulobodda emas, o‘zimiz yashayotgan sayyorada Frantsuzlarning bir filmi bo‘lardi. Undagi qahramonning uyi Frantsiya-Italiya chegarasida joylashgan bo‘lib, chegara uyning qoq o‘rtasidan o‘tarkan. Ya’ni, uyning bir-ikki xonasi Frantsiyada, oshxona bilan hojatxonasi esa Italiyada ekan. Boyaqish davomi…