Bugun o‘qib, o‘rganib hayotning oq-qorasini birmuncha taniganimda uyat tushunchasining qadr-qimmati nechog‘lik baland ekanligini, aynan mana shu xislatni unutib qo‘yayotganimiz tengdoshlarimning (ayrim kattalarning ham) xatti-harakatlariga qarab teranroq anglagandekman go‘yo. Magistrlik ilmiy ishim yozuvchilar ijodidagi fiqra janriga oid asarlarni tahlil qilish bo‘lgani davomi…
1 Hech narsani ko‘rib ham, tinglab ham bo‘lmasa, bu hayot emas, g‘irt jahannamning o‘zi. Bolaligimdan zerikish bilan qanday kurashib kelinganining guvohi bo‘lganman — radio tinglashgan, deraza ortidan ko‘chani kuzatishgan, u yoqdan-bu yoqqa o‘tayotgan yo‘lovchilarni, deraza qarshisidagi uylarni tomosha qilishgan. 1958 davomi…
Esimda, biz bolalikda o‘yinchoqlarimizni, sovg‘alarni, hatto soatlarni ham albatta buzib ko‘rardik. Ichida nima borligini bilgimiz kelardi—da. Eski zamonlarda maktabdayoq bizni tabiat bilan xuddi shu yo‘sinda kirishishga, uni ichiga kirib borishga o‘rgatishardi. Dalaga olib chiqishardi, biz gullarni yulishga tushardik. Gulning barglari, davomi…
Anna Andreevna Gorenko (Axmatova) ga bag‘ishlanadi Dilxun iztirob tuyg‘ulari Dante Aligeri yuragidagi nozik ilhom parisi Beatriche – mashhur Folko Portinarining qiziga bo‘lgan muhabbatini Florentsiyaga o‘zgacha siyratda ko‘rsatdi. Bu ishqning quvonch va qayg‘ulari olis sovuq samoviy kengliklarda emas, balki shu yerda davomi…
SAROYNING SO‘NGGI ShOIRI Bu qirol ajdodlari kabi o‘ta dangasa, ishyoqmas va beg‘am edi. U saroyda bo‘ladigan tantanalar boisgina madhiyalar yozib beradigan keksa shoirni nafaqaga chiqarolmas, unga yetarlicha nafaqa tayinlab, xayr-xushlashishga jur’ati yetmasdi. Shoirning o‘zi esa ketishni sirayam istamasdi. Qirol oilasida davomi…
Metr Paolo Bellichini skripka uchun solo yozdi. Kuylayotib, lablari titrab ketdi, oyoqlari asabiy holda taktga urinar, uzun-uzun, oppoq va nozik qo‘llarining sho‘xligi tutganday, beparvolik bilan kamonchani qayirmoqchi bo‘lardi. Metrning minglab o‘quvchilari uning xuddi mana shu – oppoq hind ilonlariga o‘xshash davomi…
Aziz bolalar!Men barchangizni birdek yaxshi ko‘raman, barchangiz azizsiz menga. Sizlar ham bilar kabi katta-kichik odamlarsiz. Har bir avlod, har bir nasl o‘ziga xos. Mening sizlarga aytadigan gaplarim ko‘p.Hech vaqt suvni bekordan bekorga isrof qilmangiz. Xuddi shu damlarda sahrolarda kimdir suvsizlikdan davomi…
Pasternak!Siz mening birinchi shoirimsiz. Tirik shoirim. Sizning ertangi kuningizga o‘zimnikiga ishonganday ishonaman. Beqiyossiz, shoirim.Pasternak men hayotimda ko‘p shoirlarni ko‘rdim:: kattasini ham, kichigini ham. Ular she’r yozuvchilar edi, hatto ajoyib qilib yozib qo‘yishardi.Vassalom. Ularning birontasining manglayida shoirlik qismatini ko‘rmadim. Bu qismat, davomi…
U na meniki, na Asyaniki bo‘la oldi, chunki hech birimizning ko‘nglimizga o‘tirmadi. Bizdan katta opamiz allaqachon uyli-joyli. Boshi ochiq bo‘lganda ham, ungayam yoqishga mutlaqo ishonmayman. Qayliq yosh, kelishgan bo‘lmasa-da, istarali. (odobli, axloqli, beg‘araz, sanasa ancha fazilatlari bor-a! Ammo biz bilan davomi…
Qizil xona. Jozibali kitob javoni. Ingliz yozuvchisi Sharlotta Brontening «Jeyn Eyr» romani. Javon meni o‘ziga doim tortib turadi. Unga qarab yurmoqqa chog‘lansam, devordagi «Duel» deb nomlangan suvrat hamisha meni to‘xtatib qoladi. U javondan kuchli.…Qor. U qanchalik oppoq bo‘lmasin daraxtlarning kuyib, davomi…