Аркадий Аверченко. “Ижара уй изланмоқда…” (ҳикоя)

Қиш келиб, қаҳратон ҳукмини ўтказа бошлагач ижара уй изловчилар сони ҳар доимгидан ҳам кўпайди. Кўчаларда бир-бирини кўриб қолган одамлар саломлашиш, ҳол-аҳвол сўраш ўрнига шундай дейишарди: “Ижара уй топиб беринг…”, “Ижарага уй керак. Битта хона бўлсаям майли…” Ижарага ҳатто хона ҳам давоми…

Рамиз Равшан. Ёмғирли куннинг шомида… (ҳикоя)

Ёмғирли куннинг шомида қишлоқ ўртасига бир юк машинаси келиб тўхтади. Ундан ҳайдовчи тушди. Изидан аскарларимиз тушди, қолганларни ҳам тушурдилар. Улар бу қишлоқ бағридан поезд йўли ўтказиш илинжида ташриф буюришганди. Неча кунлардан буён қишлоққа немис пленларини келтириб ишлатиши ҳақида хабар тарқалганди давоми…

Азиз Несин. “Адабиётсевар” (ҳикоя)

Иккинчи қаватимизга янги ижарачилар кўчиб келишди. Уларнинг келиши осон бўлдию бироқ ашқал-дашқалларини ташишига нақ бир ҳафта кетди. Хабарингиз бор, ҳозирги кўпқаватли уйларда истиқомат қилувчилар эски одамлардай оқибатли эмас. Ҳатто битта қаватда яшаб туриб ҳам бир-бирини танимайдиган, салом-алик қилмайдиган қўшнилар бор. давоми…

Аркадий Аверченко. Пашша (ҳикоя)

1 Бир маҳбуснинг кундалигидан Мана, ваниҳоят ёлғиз қолдим. Ё товба, бу қандай кўргулик, тиқ этган овоз йўқ, ҳатто бирорта жонли маҳлуқ ҳам. Кўзларимга ишонайман, шу қаршимдаги нима, девордаги? Ҳайрият қўзғоляпти, тирик. Бу қандай бахтиёрлик, бу қандай саодат! Бу маҳал совуқ давоми…

Анор. Мен, сен, у ва телефон (ҳикоя)

“Телефон рақамлари ҳеч ўхшамас бир-бирига бироқ барчасида инсон овози бор… …ёмон кунлар ҳеч ўхшамас бир-бирига бирида ўзинг жим қоласан бирида телефон…” Воқиф Вакилов Ўтган куни сенинг телефонинг вафот этди. Ўйлама, фақат инсонлар ўлмайди, телефон рақамлари ҳам ўлади. Умр бўйи кўплаб давоми…

Ўлимидан аввал бутун душманларини афв қилди…

(Улуғ рус шоири Пушкиннинг қизи Мария Гартунг ҳаёти ва ўлими ҳақида) “Онасининг нодир гўзаллигию отасининг улкан истеъдоди унда бирлашганди, бундай ҳислатлар бир аёл учун фақатгина хаёл ёҳуд орзу бўлиши мумкин холос”, — дея ёзади Мария Гартунгнинг замондошлари. Лев Толстой “Анна Каренина” давоми…

Рамиз Равшан. Ҳамма ўғил ўстирганди… (ҳикоя)

Етим Қули гоҳ у эшикка, гоҳ бу эшикка бош уриб етимчилик ташвишлари ичра томлардан йиқилиб, дарёларда бўғилиб, дунёнинг барча азобу уқубатини тортиб улғайган бир одам эди. Бироқ томлардан йиқилганида бирор жойи синмаганди, дарёларга чўкиб ўлмаганди, уни фақат ўша исмсиз ташвишлар давоми…

Азиз Несин (1915-1995)

Азиз Несин (тахаллуси; асл исми Маҳмуд Нусрат — Mehmet Nusret Nesin) (1915, Истанбул — 1995, Измир; Истанбулда дафн этилган) — турк ҳажвий ёзувчиси, драматург, Нафис санъат академияси (Истанбулда ўқиган (ҳарбий маълумотга ҳам эга). «Марко пошо» (1946) тараққийпарвар ҳажвий газетаси ва давоми…

Илғор Фаҳмий (1975)

Илғор Фаҳмий (İlqar Fəhmi) – шоир, носир, драматург ва ссенарийнавис. 1975 йилда Бокунинг Зира қишлоғида туғилган. 1992-1996 йилларда Боку давлат университетининг ҳуқуқ факултетида таҳсил олган бўлса, кейинчалик Белорус давлат иқтисод университетини тамомлаган. 2002 йилда “Энг сўнгги поезд” (“Итлар”) пьесаси Жаннат давоми…

Канон Ҳожи (1975)

Канон Ҳожи (Kənan Hacı) – ёзувчи, ссенарист, шоир ва таржимон. Озарбойжоннинг Бокунинг Бузовна туманида таваллуд топган. Асарлари рус, инглиз, украин, турк, форс тилларига таржима қилинган. “Ўзингдан қочмоқнинг имкони йўқ”, “Қушлар учун карусел”, “Ерости шамол”, “Адабиётнинг кулиси”, “Чеҳраи қон”, “Энг сўнгги давоми…