Erkin A’zam. Stupka (hikoya)

Arslon akamiz dunyodan o‘tgandan so‘ng Marina yangamiz mana shu kunni intiqib kutadigan bo‘lib qolgan. Ilgari onda-sondagina borardi, endi har oy bir qatnamasa, ko‘ngli joyiga tushmaydi. Taraddudni uch-to‘rt kun oldin boshlaydi. Markazga chiqib sovg‘a-salom oladi; Lena serfarzand, quruq qo‘l bilan borish davomi…

Otauli. Birovning dardi (hikoya)

Kutilmaganda og‘riq zaptiga oldi. Beli naq siniqqa o‘xshaydi. Boshi aylanib, ko‘z oldi qorong‘ilashdi. Bir joyda mixlangandek qadalib o‘tirib ishlaydigan odamning joni-jahoni belida bo‘ladi, shekilli-da! Qirq yildan beri uzzukun belkurakda yer ag‘darganida ham pinak buzmay, og‘riq nimaligini bilmagan bu baquvvat belning davomi…

Akmal Sayyid. Qaytish (hikoya)

U derazadan tushayotgan zarrin quyosh nurlari ostida qamashgan ko‘zlarini erinibgina ochdi. Ko‘z ochdi-yu, birdan g‘ashlandi, payrahaday qo‘llarini deraza tomonga paxsa qilib, yozning odatiy jazirama olovidan nigohini to‘sgan bo‘ldi. Ammo eplolmadi. Nashtardek botayotgan nurlar uni qo‘zg‘alishga, lanj tanani soya tomon olib davomi…

Olimjon Hayit. Gavhar (hikoya)

Avji saraton. Ko‘p qavatli uylarning derazalari quyosh chiqishi bilan yopilib, qalin pardalari bekitiladi. Chunki quyosh bosh ko‘targandayoq, issiq lopillab ichkariga uriladi. Ehtiyot choralari ko‘rilmasa, kun bo‘yi tandirning ichida o‘tirganday azobga qolish hech gapmas. Mansur apil-tapil yuvinib, endi yoshiga to‘layotgan o‘g‘ilchasining davomi…