Sanjar Tursunov. Jodu (hikoya)

Uni birinchi marta ko‘rganimda, “Nahotki, yer yuzida shunday go‘zal ayollar ham bor?”, — deb o‘ylagandim. Negaki, u timqora sochlarini yelkasi uzra yoyib, oppoq sadafdek tishlari ko‘rinib shunaqangi silkinib kulgandiki, xuddi erka shamolda hilpirab, turgan dasta oq gulni eslatdi: ozod, qo‘l davomi…

Edvort Olvort. Birinchi o‘zbek dramasi

XX asr boshlarida hayotdagi tub o‘zgarishlarga monand holda o‘zbek adabiyoti va san’atiga yangi janrlar muvaffaqiyatli ravishda kirib kela boshladi. Hayot va jamiyatda mavjud bo‘lgan muammolar haqida chuqur o‘ylaydigan, fikr yuritadigan yozuvchilar oldida mislsiz keng imkoniyatlar ochildi. Tashqi adabiy ta’sirlar mumtoz davomi…

Gao Sintszyan. Adabiyotning yashash huquqi (Nobel ma’ruzasi)

Bu minbarga meni taqdir yetaklab keldimi yo boshqa narsami, bilmayman. Biroq bunga yordam bergan omadli onlar haqida gapirish uchun “taqdir”dan boshqa so‘zni bilmayman. Xudoning bor-yo‘qligi masalasini qo‘ya turaylik. Javobi menga qorong‘u bo‘lgan bu savolni, qachon bo‘lmasin, menga berishsa, garchi o‘zimni davomi…

Bahodir Bahrom. Shukrulloh (hikoya)

Rixsiloy momo sandalning bir burchagida kuygan kundaday turardi. Boshiga shohi ro‘moli tashlangan. Bir ro‘molni tomog‘i tagidan o‘ragan, ikki chakkasiga qurigan rayhonni osib olgan, tez-tez derazadan tashqari mo‘ralaydi. Momodan mador ketganiga ancha bo‘lgan. U suv sepilgan yer bilan soya tushgan yerni davomi…