Али шаҳарда ростгўйлиги ва виждонлилиги билан оғизга тушган оила фарзанди. Кексалик гаштини сураётган оила бошлиғи ўз дунёқарашига эга бўлганидан кишиларга ташқи кўринишига қараб эмас, балки ақл-заковати, жамиятдаги тутган ўрнига қараб баҳо берарди. Алининг онаси – паст бўйлик аёл эди. У давоми…
Бир оғайним бор. Қизиқмаган нарсаси йўқ. Ўзи Сурхондарёнинг олис, чекка бир қишлоғида яшаса ҳам, билағонликда шаҳарда яшайдиганлардан-да, ўтиб тушади. Адашмасам, ана шу шоввоз ўтган асрнинг 80- йилларида қайси бир жаҳон олимпиадаси ўйинлари Москвада ўтказилганда, бор- йўғини сотиб бўлсаям, мусобақаларни бориб давоми…
Қамоқхонада, Ғолиб исмли ёш бир қоровулимиз бор эди. Куннинг ҳар соатида, ҳибсхонанинг қаерида бўлса бўлсин, қўлида ойна-ю, тароқ, сочларини тарарди. Соч мойидан ялтираган сарғич сочлари тўлқинланиб турарди. Унда умуман, уятчан бир ҳол — консерватория ўқувчиси қиёфаси бор эди. Бир ҳарбий давоми…
Дадахон Нурий. Бегона. Роман, қисса ва ҳикоялар (Қайта ишланган ва тўлдирилган нашри) — Тошкент, «Камалак», 1991. Дадахон Нурийнинг илк асари — «Оқшом қўшиқлари» лирик қиссасини китобхонлар илиқ кутиб олган эди. Унинг «Бегона» деб аталган иккинчи қиссаси Абдулла Қаҳҳордай талабчан адиб давоми…
Оилада аёллар беш нафар эди… Улар оила бошлиғини сўнгги йўлга кузатдилар: уй бекаси бева, қизлар эса етим қолишди. Она ўзининг тўртта қизи билан марҳумнинг маъракаларини ўтказиб, тез орада ишга кирди.Кўпчилик бева аёлларни ноҳақдан-ноҳақ шафқатсиз ва виждонсиз деб айтади. Аёлнинг қайғуси давоми…
Уйим сенинг уйингдир,Айвонимда яшайсан.Қараб турсам сен ҳам бир,Дардли қушга ўхшайсан…Муҳаммад Юсуф. Маҳкам бобо бошини сарак-сарак қилди:-Эй-й, ҳали шуйтди денг…-Шуйтди-да, ҳамсия бова… Бу, тўққиз йилдан бери ўзимизнинг духтирларга кўрсатавериб-ку, чарчаган эдик. Бир умид Ташкин духтирдан деб борсақ, шуйтди, — деди ота.-Яшамагурлар, давоми…
Январ ойининг 23 санаси. Ҳаётимни алғов-далғов қилиб юборган ғавғолар шу кундан бошлангандек, назаримда. Уч кун олдин ёғиб ўтган қор ерни тарк этай демас, аксинча, музлаган ерга ёпишиб, баттар яхмалак бўлиб қолганди……Машинамиз сирпанчиқ йўлларда сирғала-сирғала Китоб шаҳрига кириб борди. Оёғимда юрак давоми…
Ўқишдан таътил беришди…Қашқадарёлик курсдош дўстим Камол ўзи туғилган туман – Яккабоғ ҳақида гапирганда шу қадар тўлиб-тошиб таърифлардики, таътилни қишлоғида бирга ўтказишни таклиф қилганида, очиғи, жуда севиндим.Тошкентдан Қаршигача поездда, Қаршидан Яккабоққача таксида бордик. Яккабоғнинг қаеригадир етганимизда Камол таксичига жавоб бериб, йўлни давоми…
Вилоятнинг обрўли газеталаридан бирида ёш истеъдодли танқидчи Талқинбой Танқидийнинг навбатдаги мақоласи босилди:“Юртимиз ободонлашиб, шаҳримиз чирой очаётган паллада айрим кўп хонадонли уйлар кўриниши кўнгилни хижил қилмоқда. Mасалан, Тинчлик қўрғончаси Дўстлик кўчасидаги 7-уйни олайлик. Балконларигa ёйиб қўйилган кирлар бир километр наридан ҳам давоми…
Баҳриддин телефонини ўчирди-ю, пешонаси тиришди. – Нима гап адаси, ким экан? – сўради ўғилчасини чўмилтириб келиб кийинтираётган хотини.– Қишлоқдан… Манзилимизни сўради… – худди ўзи билан ўзи гаплашаётгандек минғирлади Баҳриддин. Унинг тушкун кайфияти айни дам хотинига ҳам юқди.– Ким?..– Эши почча.– давоми…