Ishtirok etuvchilar G‘afur G‘ulom – 59-60 yoshlarda.Sobir Abdulla – 57-58 yoshlarda.Habibiy – 72-73 yoshlarda.Yunus Rajabiy – 65-66 yoshlarda. G‘ayratiy – 59-60 yoshlarda.Mahmudxon – G‘afur G‘ulomning bolalik do‘sti, aptekachi, 59-60 yoshlarda.Noma’lum yigit – 20-22 yoshlarda.Saodatxon – Sobir Abdullaning rafiqasi, qirchillama yoshda.Mustafo davomi…
Qodiriy o‘zbek xalqining eng sevimli adiblaridan biri. Yozuvchi va uning asarlari borasida qariyb bir asrdan buyon jiddiy fikr-mulohazalar bildiriladi, qizg‘in bahs-munozaralar olib boriladi. Chunki uning xalqimiz madaniyati va adabiyoti tarixida tutgan o‘rni bag‘oyat salmoqlidir. Adabiyotshunos olim Umarali Normatovning “Qodiriy mo‘jizasi” davomi…
Mening hayotimda bir qator kunlar, yillar, sanalar bor: o‘shalarni unutilmas sanalar deb bilaman. Shulardan biri – 1940 yilning 1 mayi. Buning unutilmasligi sababi shundaki, shu kuni men Oybekning “Qutlug‘ qon” romanini sotib olgan edim. “Qutlug‘ qon” romani o‘sha vaqtda juda davomi…
Atoqli munaqqid Ozod Sharafiddinov adabiyotshunoslik maydoniga o‘tgan asrning elliginchi yillarida kirib keldi. Bu xususda, ulug‘ yozuvchi Abdulla Qahhorning ushbu so‘zlarini eslash joizdir: “Ozod Sharafiddinov adabiyot ilmiga, aniqroq qilib aytganda, adabiy tanqidchilikka yonib kirdi va hozirgacha mana shu fazilatni saqlab qoldi”. davomi…
– Erkin aka, hozirgi adabiy jarayonga munosabatingiz qanday? Adabiyotimizning bugungi darajasi sizni qanoatlantiradimi? Bir kitobxon sifatida, abadiyotga daxldorlik da’vosidagi adabiyot ramzlar ortiga yashirinib ish ko‘rishga zo‘r bermayaptimikan, degan xavotir bor menda. Goho san’at voqelikni real tasvirlashdan qo‘rqqani uchun mavhumlikka yuz davomi…
– Odamiyat jannatdan quvilgandan beri o‘zining mohiyatini axtaradi. Bu izlanish esa unga hayot, zavqu shavq va halovat beradi. Inson o‘zini anglash yo‘lida ko‘p sharafli yo‘llarni bosib o‘tdi. Zamon tili bilan aytganda yuksak taraqqiyotga, tsivilizatsiyaga erishdi. Lekin… bilasizmi, insoniyat muammolarining ko‘lami davomi…
Ming to‘qqiz yuz oltmish sakkizinchi yilning aprel oyi edi. O‘sh viloyat gazetasida xizmat qilardim. Odatdagi ish kunlarining birida muharririmiz kaminani yo‘qlatib qoldi. Xonaga kirsam, divanda Odil aka o‘tirardi. Unga qadar ustozning qator hikoyalarini o‘qigan, Toshkentda bir necha marta ko‘rgan bo‘lishimga davomi…
Mening kitobga, badiiy ijodga mehr qo‘yishimga rahmatli onam Bahriniso sababchi bo‘lganlar. Onamning aytishicha, ota tomonidan besh avlodi Buxorodagi Mir Arab madrasasida tahsil olgan ekanlar. Jumladan, onamning bobosi Abdurahim domla va otasi Muhammadrahim bobom ham shu madrasada o‘qishgan. Katta bobom Abdurahim davomi…
Esimni tanibmanki, ko‘nglimda ajib tuyg‘ularning shirin g‘alayonini his etaman. Murg‘ak paytlarim tomda onam yonida o‘ltirib, oyga, yulduzlarga termulganlarim yodimda. O‘sha paytlarda qishlog‘imizdagi ko‘pchilik oilalar yozning dimiqqan kechalarida o‘zlarining tuproq tomlariga chiqib yotishardi. Hovlimiz qirg‘og‘ida rayhonlar va turfa gullar gurkirab-yashnardi. Ularning davomi…
Haqiqiy ijodkor adabiyotga emas, adabiy bir shavq ijodkorning qoniga kirib kelgachgina so‘zning ta’siriga tushadi. U endi o‘z xayollarini ato qilingan so‘z qudratiga taslim qiladi. Yoxud ato qilingan ilohiy qudratning o‘zi uni boshqara boshlaydi. Bir uchligimda: “Ijod – yo‘rgakdan avval tekkan davomi…