Нурали Қобул. Нурота камалаги (Мармар воҳа) (1984)

Санъаткорнинг мармар ёрдамида безак бериб бунёд этган биноларини ёзувчининг халҳқа манзур бўлган романи билан таққослаш мумкин. Гюго Районим Нурота тоғлар ораси, Отим Эргаш Жуманбулбул боласи… Чўл бағридаги чаман — Навоий шаҳрини тарк этиб, бепоён яйловлар ва тоғлар оша эртакларда мадҳ давоми…

Аҳмаджон Мелибоев. Тарихнинг шафқатсиз сабоқлари

Истеъдодли ёзувчи Алишер Ибодиновнинг “Худоёрхоннинг сўнгги кунлари” асарини қизиқиш билан ўқиб чиқдим. Муаллиф тинимсиз изланаётгани, эъти­борга молик тарихий манбаларни синчиклаб ўргангани яққол кўриниб турибди. Қўқон хонлиги тарихига доир илмий тадқиқотлар, хотиралар, Аҳмад Заки Валидий, В.Наливкин, Н.Остроумов, Ибрат домла, тошкентлик қози давоми…

Орифона, ошиқона оҳанглар ижодкори (Мустафо Бафоев)

Мақоламиз қаҳрамони билан биринчи суҳбатимиз 1992 йилда осон кечмаган эди. Дони Зокиров номидаги миллий чолғу оркестрининг бадиий раҳбари ва бош дирижёри бўлиб ишлаётган чоғларида ҳамиша ижод уммонига ғарқ бўлгани учунми, биз кутган мусоҳаба жуда қисқа бўлди. Яна бир куни ижодхонасига давоми…

Раҳмон Қўчқор. “Ўткан кунлар”нинг давоми (1993)

Ҳар бир миллий адабиётда вақти-вақти билан шундай асарлар пайдо бўладики, уларнинг аҳамияти таркибидаги бадиий, эстетик, маърифий қиммат билангина эмас, балки, биринчи галда, жамиятга кўрсатадиган катта ижтимоий-сиёсий таъсири билан белгиланади. Муҳаббат ва нафрат, ҳақ ва ноҳақлик, имон ва риё каби алоҳида давоми…

Саробга айланган орзулар (Аҳмад Зоҳир)

1989 йилнинг сентябрь ойининг ўртаси эди. Бир гуруҳ журналистлар Кобул аэропортидан Тошкентга қайтаётгандик. Чипталаримизни эндигина рўйхатдан ўтказаётганимизда ногаҳон аэропорт биносининг атрофига мужоҳидларнинг ракеталари ёғила бошлади. Ракета еру осмонни титратарди. Ноиложликдан ўзимни стол тагига ташладим. Ёнимга Украинанинг Одесса шаҳрига таҳсил олиш давоми…

Озарбайжонлик машҳур шоирлар билан учрашув бўлиб ўтди

7 июль куни Ўзбекистон Миллий кутубхонасида озарбайжонлик машҳур шоирлар Аждар Ўл ва Салим Бобулло ўғли билан ижодий учрашув ўтказилди. Унда Ўзбекистондаги Озарбайжон маданият маркази ходимлари, ўзбек ижодкорлари, ёш қаламкашлар иштирок этишди. Тадбирда иштирок этган Ўзбекистон халқ шоири Усмон Азим, филология давоми…

Янгибой Қўчқоров. Сада билан сарвнинг сўз салтанати

Атоқли адабиётшунос Иброҳим Ғафуров ва Ўзбекистон халқ шоири Ойдин Ҳожиевалар ҳаёти ва ижодига бир назар Сада қайрағочдошлар оиласига мансуб кўркам дарахт бўлиб, унинг соф ҳавога бой соясида камида саксон чоғлик одам кўксини тўлдириб нафас олиши, яйраб ҳордиқ чиқариши, дилтортар суҳбатлардан давоми…

Аҳмад Алиев. Фитрат ва унинг «Арслон» драмаси (1989)

Таниқли адабиётшунос олим, филология фанлари номзоди, Тошкент Давлат университетининг доценти Аҳмад Алиев 70 ёшга тўлди. Олимнинг адабиётимизнинг ҳамиша тирик сиймолари — Беҳбудий, Чўлпон, Фитрат, Элбек, Боту ҳақида ўнлаб мақолалари адабий жамоатчилик эътиборини ўзига жалб этди. Унинг шу соҳадаги яна бир давоми…

Зиннур Мансуров (1949)

Зиннур Муъжиб ўғли Мансуров (Зиннур Мөҗип улы Мансуров) Татаристоннинг Мамадиш вилоятидаги Тубан Ушми овулида туғилган. Қозон давлат университетининг тарих-филология факультетида ўқиган. Матбуотда, Татаристон Ёзувчилар уюшмасида хизмат қилган. Қозон, Уфа ва Москвада йигирмадан ортиқ китоби босилган. 2009 йили Абдулла Тўқай номидаги давоми…

Сибъат Ҳаким (1911-1988)

Сибъат Тожиўғли Ҳакимов (Сибгат Хәким) Арча вилоятидаги Кулликими қишлоғида туғилган. Қозон педогогика институтини битирган. Нашриётлар ва матбуотда ишлаган. “Илк қўшиқлар” биринчи шеърий тўплами 1938 йилда чиққан. Абдулла Тўқай номидаги давлат мукофоти (1960), Горький номидаги мукофот (1970) билан тақдирланган. ҒУРУР Бир давоми…