Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий (1889-1929)

Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий (1889.6.3, Қўқон — 1929.18.8, Фарғона вилояти Шоҳимардон қишлоғи) — шоир, ёзувчи, педагог, театр арбоби. Ўзбекистон халқ ёзувчиси (1926). Солкашон маҳалласидаги эски мактаб ва мадрасада (1896—1906), кейин қисқа муддат Наманган мадрасасида (1908) таҳсил кўрган. 1909 йилда Когонда матбаада давоми…

«Ёшлик» журналининг 1989 йил сонлари тўлиқ тўплами

Ёшлик — 1989, № 1 Ёшлик — 1989, № 2 Ёшлик — 1989, № 3 Ёшлик — 1989, № 4 Ёшлик — 1989, № 5 Ёшлик — 1989, № 6 Ёшлик — 1989, № 7 Ёшлик — 1989, № 8 давоми…

Абдулла Шер (1943)

Абдулла Шер (Шеров Абдулла) 1943 йил 5 августда Тошкент вилоятининг Чиноз туманида туғилган. ТошДУнинг журналистика факультетини тамомлаган (1970). Илк шеърлар тўплами – «Кўклам табассуми» (1973). Шундан кейин шоирнинг «Алёр» (1977), «Атиргул сояси» (1979), «Роз» (1980), «Куз ҳилоли» (1983), «Қадимги куй» давоми…

Абдуғафур Расулов. Тунда чақнаган юлдуз (2005)

ХХ асрнинг 30-йиллари, айниқса, машъум оммавий қирғин-қатағон пайтида юрак-бағри бутун ёзувчи, санъаткор, арбоб, олим, омилкор қолмади ҳисоби. Ойбек, Ғафур Ғулом, Ҳамид Олимжон, Шайхзодани қамамадилар. Лекин уларни шунчалик хор-зор қилдиларки, инсон зоти бундай руҳий-маънавий азобларга тоб бериши амри маҳол эди. 1937 давоми…

Иқбол Қўшшаева. Яраланган қалб

Ҳаётда нопоклик кўп, демоқчи эмасман. Ҳаёт бўлгандан кейин, бўлади-да… Мен фақат қордай оққушларни истайман. Имант Зиедонис Халққа унинг буюк фарзандлари орқали баҳо берадилар, деган эди Расул Ҳамзатов. Назаримда, шу буюк фарзандлар чеккан озорлари орқали ҳам шу халққа, унинг маданий меросига, давоми…

«Ёшлик» журналининг 1988 йил сонлари тўлиқ тўплами

Ёшлик — 1988, № 1 Ёшлик — 1988, № 2 Ёшлик — 1988, № 3 Ёшлик — 1988, № 4 Ёшлик — 1988, № 5 Ёшлик — 1988, № 6 Ёшлик — 1988, № 7 Ёшлик — 1988, № 8 давоми…

Улуғбек Ҳамдам. Қодирийнинг хизмати нимада?

Қодирий ўзбек халқининг энг севимли адибларидан бири. Ёзувчи ва унинг асарлари борасида қарийб бир асрдан буён жиддий фикр-мулоҳазалар билдирилади, қизғин баҳс-мунозаралар олиб борилади. Чунки унинг халқимиз маданияти ва адабиёти тарихида тутган ўрни бағоят сал­моқлидир. Адабиётшунос олим Умарали Норматовнинг “Қо­ди­рий мўъжизаси” давоми…

Озод Шарафиддинов. Буюк инсон, буюк ёзувчи (2012)

Менинг ҳаётимда бир қатор кунлар, йиллар, саналар бор: ўшаларни унутилмас саналар деб биламан. Шулардан бири – 1940 йилнинг 1 майи. Бунинг унутилмаслиги сабаби шундаки, шу куни мен Ойбекнинг “Қутлуғ қон” романини сотиб олган эдим. “Қутлуғ қон” романи ўша вақтда жуда давоми…

Нормат Йўлдошев. Ёниқ қалб мунаққиди (2012)

Атоқли мунаққид Озод Шарафиддинов адабиётшунослик майдонига ўтган асрнинг эллигинчи йилларида кириб келди. Бу хусусда, улуғ ёзувчи Абдулла Қаҳҳорнинг ушбу сўзларини эслаш жоиздир: “Озод Шарафиддинов адабиёт илмига, аниқроқ қилиб айтганда, адабий танқидчиликка ёниб кирди ва ҳозиргача мана шу фазилатни сақлаб қолди”. давоми…