Ўзбекистон Фанлар Академияси ҳузуридаги ихтисослашган илмий кенгаш менинг номзодлик диссертациямга Ўзбекистон фан арбоби, Халқаро Фирдавсий мукофотининг совриндори, нозиктаъб адиб Шоислом Шомуҳаммедовни расмий оппонент қилиб белгилади. Эртаси куни диссертациянинг бир нусхасини йўлланма хат билан олиб, Тошкент Давлат университетининг Шарқшунослик факультетига йўл давоми…
БИРИНЧИ БОБ ФАРИДИДДИН АТТОРНИНГ ҲАЁТИ ВА ИЖОДИ Мелодий ХI асрнинг бошларида, Эрон ва Турон тарихида мустаҳкам бирликка эга бўлган қудратли салжуқийлар сулоласи майдонга келган эди. 1038 йили салжуқийлар сулоласининг илк султони Тўғрулбек ғазнавийлар сулоласига қарашли Шарқий Хуросоннинг бош шаҳри – давоми…
– Янглиш опа, сиздан даставвал узоқ йиллардан бери ҳамнафас бўлиб келаётганингиз – немис адабиётига қай тариқа меҳр қўйганингиз ҳақида сўрасам. Маълумки, немис адабиёти шарқ адабиёти сингари мустаҳкам илдизларга, кўп асрлик тарихга эга. Айтинг-чи, бу олам сизни қачон ва қандай мафтун давоми…
– Азиз ака, қалб мудом шеъриятга эҳтиёж сезади, бунинг сабаби нима деб ўйлайсиз? – Мен шеъриятни инсоннинг ўз-ўзи билан, одамлар билан, табиат билан, руҳоний суҳбати деб биламан. Бу суҳбатга эҳтиёж қачон туғилади? Ишончим комилки, одамзод дунёга келганда бу оламнинг пок давоми…
Мураккаб адабий ва илмий-ирфоний асарларни шарҳлаш бизда қадимий анъана. Ибн Сино, Ибн Арабий, Жалолиддин Румий, Хўжа Ҳофиз, Мирзо Бедил асарлари турли даврларда шарҳланиб тушунтирилган. Баъзан алоҳида асарлар, баъзан бутун-бутун девонлар ёхуд алоҳида олинган асарлар (масалан, Саъдий Шерозийнинг “Гулистон” асари) маъно-мазмуни, давоми…
Қадимги шарқ қўлёзмаларида “жилд” ва “сайланган”, “танланган” (яъни мунтахаб ёки интихоб) кўринишида атамалар учрайди. Бироқ улар бугунгиларидан фарқ қилади. Жилд ибораси кўп ҳолларда йирик асарларнинг бир неча таркибий қисмлардан ташкил топганини ифодалаш учун “жилди аввал”, “жилди дуввум”… шаклида ишлатилган. Айни давоми…
Матншунослик, яъни матн ҳақиқатини тиклаш муаммоси ”Ўзбекистон адабиёти ва санъати” газетасининг доимий мавзуларидан. Дарҳақиқат, адабий меросимизни ўрганиш ва муносиб тарзда чоп этиш ҳамма вақт долзарб вазифа саналади. Шу маънода газетада (”ЎзАС”, 2010 йил, 2-июл) эълон қилинган ”Матншунослик давр талаблари даражасидами?” давоми…
Муҳтарам Юртбошимиз “Юксак маънавият — енгилмас куч” асарида ҳазрат Алишер Навоийнинг ижодини ўрганиш маънавиятимиз юксалишининг муҳим омили эканлигини таъкидлаб, шундай ёзадилар: “Таъбир жоиз бўлса, оламда туркий ва форсий тилда сўзловчи бирон-бир инсон йўқки, у Навоийни билмаса, Навоийни севмаса, Навоийга садоқат давоми…
Ўз вақтида Мовароуннаҳр Шайбонийлар қўлига ўтгач, ноилож қолган Бобур 1501 йили она юртидан кўнгил узиб, отасига унинг суннат тўйида бобоси Абу Саид Мирзо совға қилган Кобулга қараб йўл олади ва 1504 йили Кобулни забт этишга муваффақ бўлади. Илмий экспедиция аъзоларини давоми…
Кўнглимда адабиётга илк муҳаббат болалик давримдан уйғонган. Ҳазрати Боязид Бистомий ўз ҳолларини “онадан туғма давлат” деганлар. Албатта, ҳар бир шоирнинг шоирлиги ҳали туғилмасидан бошланади. Ёзган шеърларимдан кўра ёзмаганларим кўпроқ. Ота-онам фақат меҳнат-машаққат ичида яшадилар. Онам беш ёшда оталари, саккиз ёшда давоми…