Pirimqul Qodirov. Hindiston saboqlari (1990)

Tarix sahifalarida ma’naviy saboqlar qancha ko‘p bo‘lsa, ulkan mamlakatlarga qilingan safarlar ham hayotingizga shuncha ko‘p yangi tushunchalar, tasavvurlar va tozarishlar olib kiradi. Ajoyibotlarga kon bo‘lgan Hindistonning ulug‘ va noyob mamlakat ekaniga avvalgi ikki safarim chog‘idayoq imon keltirgan edim. O‘tgan qish davomi…

Matluba Dehqon qizi. Rayhon bo‘ling, jon enam (hikoya)

Yoz edi. Isfarak o‘riklarga qizil yugurib, yetilay deb qolgan payt singlim ikkimiz enamizni ko‘rib kelgani yo‘lga chiqdik. Manzilga yetib, eshikdan kirishimiz bilan ko‘zimiz enamizga tushdi. Ayvonda tog‘dek bo‘lib o‘tiribdilar. Ha, tog‘ desa arziydi ularni. Shu o‘tirishlarida qancha g‘amni ko‘tarib o‘tiribdilar-u! davomi…

Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf. Rag‘batga ehtiyoj sezilmoqda (1990)

Bismillahir rohmanir rohim. «Yoshlik» jurnali sahifalarida yozuvchi Abduqahhor Ibrohimovning «O‘tmishni unutganning kelajagi bulmaydi» badiasini qiziqish bilan o‘qib chiqdim. Arablar «O‘tgan xalqlarning kim ekanligini bilmoqchi bo‘lsang, qoldirgan asarlariga qara» deydi. Haqiqatan osori-atiqalar har bir xalqning qobiliyati, ma’naviyati va boshqa xususiyatlarini ochiq-oydin davomi…

Hamidulla Boltaboyev. Noma’lum Fitrat (1990)

1956 yili «tarkibida jinoyat sostavi yo‘qligi va topilgan yangi materiallarga binoan» oqlangan o‘zbek siyosiy mahbuslari qatorida olim va adib Abdurauf Fitrat ham bor edi. Xalq kelajagi uchun kurashgan minglab fidoyi kishilar birgina «xalq dushmani» tamg‘asi ostida olib ketilgani kabi ularning davomi…

Asror Mo‘min. Bitta-bitta so‘zdan yaralar doston

Jahon adabiyoti durdona asarlarini o‘qib hayratga tushganimda, ularni yurtdoshlarim ham o‘qishini va hayratlanishini juda-juda istayman. Dunyo kitobxonlari sevib o‘qiyotgan shunday asarlar tarjimasiga kirishganda, avvalo, ona tilimizda ularning asliyatday bo‘lishi kerakligi haqida o‘ylayman. Tarjima qilmoqchi bo‘lganim asarni qayta-qayta o‘qir ekanman, uni davomi…

Nodirabegim Ibrohimova. Voz kechilgan kitoblar (hikoya)

Uyqusiz tunlarimning birida eshik qattiq taqilladi. Ochganimda uning rang-ro‘yi avvalgidek emasdi: ko‘z osti salqigan, quyuq sochlari to‘zg‘igan, ko‘k galstugi bo‘ynidan bo‘shatilgan, bir ahvol. Ikki yil avval o‘ziga bino qo‘ygan olifta yigitchaga solishtirganda yer-u osmoncha farq bor edi. Tanim muzlab qolgandek davomi…