Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий. Муаллим афандиларимиза улуғ рижомиз (1914)
Мутаваттин[1] бизим мусулмонларнинг энг тубан даражалардаги сафоҳат[2] ва разолат, фақир ва асоратларга гирифторликда қолуб, баъзилари ўз қўлларидаги касб ва ҳунарларидан-да маҳруб ўлуб, жинни ва гадолик каби инсоният ва исломиятга харофат еткурадургон аъмоли[3] замоим[4] ва қабойиҳлара асир бўлуб кетмоқларига энг биринчи давоми…