Ҳайитбой Абдусодиқ (1957)

Ҳайитбой Абдусодиқ – Қорақалпоғистонда хизмат кўрсатган журналист. 1957 йилда туғилган. Тошкент давлат университетининг (ҳозирги ЎзМУ) журналистика факультетини тамомлаган. Ижодкорнинг “Мени кашф этинг”, “Ёруғлик истаги”, “Аслим, аслим хўжа эли”, “Тирик туғилган ой” номли шеърий китоблари нашр этилган. Ота юрт Кўзларимни юмсам давоми…

Бакир Юлдуз. Контрабандачи (ҳикоя)

У тўхтади. Атрофга қулоқ тутди: жимжитлик – ҳамма ёқ сукут чодирига ўралган. Лекин хотиржам бўлиб, яна аста юриб кетди. Лекин хотиржамлиги узоққа бормади, дам ўтмай сукунатдан қўрқа бошлади. Ҳеч бўлмаса оҳиста-оҳиста босаётган оёқларининг заиф товушини эшитгиси келди. Бу кеч борлиққа давоми…

Виктор Васильев. Таль тилсимоти (ҳужжатли қисса)

Шоҳмот тарихига назар ташлаб, ХХ асрнинг эллигинчи йилларида қизғин баҳс-мунозараларга сабаб бўлган Михаил Таль сингари катта шов-шув уйғотган бошқа шоҳмотчини топиш қийин (зеро, шоҳмотда ҳамиша истеъдодлар кўп). Албатта, XIX асрда шоҳмот осмонида юлдуздай бир ёниб-ўчган афсонавий Паул Морфи ва чемпионлик давоми…

Марҳабо Қўчқорова. Киноявий бадиий пародия

Ўлик жонлар” (Н.В.Гоголь) ва “Эски арава” (Шойим Бўтаев) асарлари мисолида   “Ё парвардигоро, нақадар мотамсаро бизнинг  Русия!” А.С.Пушкин Ўзбек адабиётшунослигида киноявий-пародия асарлар шу пайтгача ўрганилмаган. Ваҳоланки, ҳозирги ўзбек прозаси ва шеъриятида пародия асарларнинг намуналарини исталганча топиш мумкин. Аввало, “Пародия нима?” – давоми…

Таниқли ёзувчи Абдуқаҳҳор Иброҳимов вафот этди

Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси Абдуқаҳҳор Иброҳимов вафот этди. Ёзувчи, драматург, публицист, Ўзбекистон Республикаси санъат арбоби (1990) Абдуқаҳҳор Иброҳимов Тошкентнинг Кўкча даҳасида 1939 йилнинг 16 августида туғилган. «Ўзбекистон маданияти» газетасида адабий ходим ва будим мудири (1962—72), «Гулистон» журналида масъул котиб (1972—75), давоми…

Ян Вагнер (1971)

Ян Вагнер 1971 йилда Германиянинг Ҳамбург шаҳрида туғилган. Дастлаб Ҳамбург Университети, кейинчалик Ирландияда Дублин Университетларида таҳсил олган. Айни пайтда оиласи билан Берлин шаҳрида истиқомат қилади. Вагнер кўплаб адабий мукофотлар совриндори. Немис адабиётига қўшган ҳиссаси учун 2017 йилда Георг Бюхнер мукофоти давоми…

Жан Кокто. Инсон овози (пьеса-монолог)

* * * – Алло, алло, алло… Йўқ, сиз бошқа жойга қўнғироқ қилаяпсиз, ундан кўра, гўшакни қўйиб қўйинг… Йўқ, бу хонадон… Алло… хоним, аксинча гўшакни сиз қўйиб қўйишингиз керак. Алло, хоним, алло… Алоҳида-алоҳида уланг… йўғе мен доктор Шмидт эмасман… бу давоми…

Рисолат Ҳайдарова. Тўйдан кейин (ҳикоя)

У бутун хонани эгаллаган хонтахтага, гажимдор дастурхон устини безаган ярқироқ чинни идишларга, “чақ-чуқ”лари яримланиб қолган биллур вазачаларга, шоколадларидан бўшаб қолган зарҳал тақсимчаларга боқаркан, беихтиёр узун сўлиш олди. Девор бўйлаб тўшалган духоба кўрпачаларнинг устига парвосиз ташланган ёстиқларга, кечагина кўрган кўзни ҳаваслантириб давоми…

Галина Долгая. Ёрқўрғон осмонидаги лочин (ҳикоя)

1370 йил …Лочин қадим шаҳар вайроналари узра безовта айланади. Қуёш чексиз саҳрога қонли шафақ тасмаси билан ҳошия тортганча уфқ ортига аста йиқила бошлайди. Яна бир лаҳза ўтса бас, ҳақиқат ўз тасдиғини топадиган, кун ва тун, нур ва зулмат ўртасидаги зиддият давоми…