— Yomonning kuchi men yapaloqqa yetibdi-da!.. H-ah, sag‘irri haqqi ursin-a!Tong sahargi bu alamli qarg‘ishdan tim ichi oyoqqa qalkdi. Rasta ustida, ostida, qop-qanorga yonboshlab omonat uxlab yotgan keksayu yosh turshakfurush, yong‘oq-furush, mayizfurush, iistafurush va hokazo furushlar uyquli ko‘zi bilan apil-tapil yon-verini davomi…
Bola do‘ngda bobosi Norboy cholni kun qaytgandan beri kutadi. Choldan esa hanuz darak yo‘q.Bola bundan siqilsa-da, lekin ajablanmaydi. Ora-sira qishloq tomonga ko‘z tashlab, Bozor tog‘am qo‘ymayotgan chiqar, deb o‘ylaydi. Nega deganda, Bozor tog‘asi jahldor odam, cholning do‘ngda qo‘nqayib, qotgan non davomi…
…Bahorda muchal to‘yi bo‘lgan o‘n ikki yoshli Xonzoda — Saroy Mulk xonim hovlidagi qari arg‘uvon shoxlariga ilingan halinchakda uchmoqda edi. U ko‘zlarini yumgan kuyi havoning zabtiga monand tebranardi.Otlarning tuyog‘idan ko‘tarilgan ola-tasirli shovurdan xayoli bo‘lingan va ko‘nglida allanechuk xavotir uyg‘ongan Saroy davomi…
Artist ishbilarmon og‘aynisiga shikoyat qildi:— Teatrda yangi rolim yo‘q. Eskilari piyesalar bilan birga o‘ldi. Vaqtida yaxshi piyesa o‘zi kam yozilgan ekan. To‘g‘ri, ayrim asarlarni hozir ham tiklasa bo‘ladi. Lekin rejissyorlar orqaga ko‘p qaramaydi, oldinga yurgisi keladi. Tushunish mumkin. Buning ustiga, davomi…
Harchand urinmasin, suhbatdoshi chalg‘imadi.— Bo‘pti, aka, bu gaplarni qo‘ying, foydasi yo‘q, — dedi shartta uning so‘zini bo‘lib. — Ijoddan gapiring. Sizu bizdan qoladigani — ijod!“Boshlandi, — dedi yuragi bezillab. — Ajab, sizu bizdan deyaptimi?”— E, nimasini gapiray, Kozimboy. Bin narsalar davomi…
Iskandar Makedoniya taxtiga o‘tirgan kuni qadrdon do‘sti, muzofotda Qora laqabi bilan tanilgan Klit uni qutlashga keldi. Iskandarni bag‘riga bosib:— Buyuk ishlarni amalga oshirish uchun fursat kelganidan juda mamnunman! — deya baralla xitob qildi. Iskandar uning yelkasiga qoqib qo‘ydi. Qora Klit davomi…
Ko‘zimni arang ochib, bir oz o‘zimga kelganimda, butun tanam do‘qillab og‘rir, miyam joyidan xuddi o‘pirilib chiqmoqchiga o‘xshardi. Buiing ustiga og‘zim nihoyatda bemaza, allaqanday dori-darmon, odamlar, qon, ter va yuzlab boshqa narsalarning hidlari dimog‘imni yorib yuborguday vujudimni zirqiratar, nazarimda bunchalik g‘ayritabiiy davomi…
Biz hikoya qilmoqchi bo‘lgan bu voqea uzoq kelajakda sodir bo‘lgan. Ie, kelajakda bo‘lsa, hali sodir bo‘lmabdi-da, deb so‘rarsiz. yo‘q, biz chindan ham kelajakda bo‘lib o‘tgan voqealar haqida hikoya qilmoqchimiz. Negaki ko‘pchilik ilmiy-fantastik asarlarda kelajakdagi voqealar xuddi o‘tmishda sodir bo‘lib o‘tgandek davomi…
Ulug‘bek! Ulug‘bek! Men — birinchi. Qalay eshityapsiz? Qabul.— Birinchi! Birinchi! Men — Ulug‘bek! Sizni yaxshi eshityapman. Nima yangiliklar bor? Qabul.— Nur tarqatayotgan nuqta ko‘zdan g‘oyib bo‘ldi.— G‘oyib bo‘ldi?.. Nega? Qachon?— Bir necha daqiqa avval men sayyora atmosferasiga kirdim, nurlanayotgan nuqta davomi…
Biz mingan “Neksiya” Kitob bilan Samarqand oralig‘idagi Tahtiqoracha dovoni tomon borardi. Kechasi qor yoqqan, odamlar birinchi qor bilan bir-birlarini qutlar edi. Asfalt yo‘l hali sovub ulgurmagan, qor erib, bilchillab yotibdi. Haydovchilar ham, mashinalar ham hali sirg‘anchiq yo‘llarga o‘rganmagan. Osmon bulut, davomi…