Nabi Jaloliddin. Vokzal (hikoya)

-Ehtiyot bo‘ling, birinchi yo‘ldan «Nukus-Toshkent» poyezdi kirib kelmoqda!U cho‘chib  uyg‘ondi va ko‘zlarini xiyol ochdi. Nigohiga eng avvalo urilgan narsa shu bo‘ldi: oldingi qatorda bozorchi xotinlar ko‘tarib yuradigan katta-katta ikkita yuk sumkasiga boshini qo‘yib, yonboshlagancha o‘tirgan odamning, aslida unga ko‘rinmagan, (yonbosh davomi…

Hojiakbar Shayxov. Mutamax (hikoya)

Miriqib xurrak otayotgan general Najot Olloyor o‘ng tomonidagi yaltiroq javonchaga qo‘yilgan qirmizi telefonning asabiy jiringidan uyg‘onib ketdi. Derazadan oppoq tong mo‘ralay boshlagan, xonaga subhidamning kumush yog‘dulari bamisoli shaffof shaloladay oqib kirayotgan edi. General aftini tirishtirib, o‘lganining kunidan dastakni qulog‘iga tutdi-da, davomi…

Norto‘xta Qilich. Oshiqdara tutqunlari (hikoya)

Uyqusi buzildi. Ko‘zlarini ochmadi, lekin negadir bemahalda uyg‘onganiga taajjublandi… Shu asnoda allaqanday anglab bo‘lmas tovushlar qulog‘iga chalina boshladi, kimlardir uvvos solib yig‘layotgandekmi-ey, kimlardir qahqaha urib kulayotgandegu, tag‘in kimlardir tinmay balabonu surnay chalayotgandekmi-ey!..Ko‘zlarini ochmay, battar taajjublandi.… qiziq, tush ko‘rayapmanmi-yo? Uyg‘oq holda-ya!.. davomi…

Nurali Qobul. Qaytish (hikoya)

Odamning o‘z jonini ham tikishga tayyor turgan biror narsasi bo‘lishi kerak. . .Lev Tolstoy Martning boshlari edi. Dashtlarga etagini yoza boshlagan bahor adirlar va tog‘ yonbag‘irlariga o‘tlardi. Kordan so‘ng yer betida qoladigan yupqa pardani yorib chiqqan ilk boychechaklar hali ochilib davomi…

Salomat Vafo. Tutilgan oy (hikoya)

“Olmay qadr qon bo‘lsin, bermay otasi o‘stirmay onasi o‘lsin!… ”Cho‘lpon. «Oydin kechalarda». Naqshinkor ustunlarning tilloviy tovlanishidan ko‘z qamashadi. Turli xil yaltiroq toshlar bilan bezalgan mehrob shaklidagi pechlar, xayoliy tasavvurlar jo bo‘lgan gulchin devorlar, aqlni o‘g‘irlaydurgon qon rangli gilamlar, mitti shamdonlardan davomi…