Iltimos, bu voqeaga hecham ishonmang. (O‘qig‘uvchi.) Dunyoda ismi jismiga monand kelmaydigan odamlar ko‘p. Shulardan biri – Yo‘g‘onboy. Otasi rahmatli unga nima maqsadda shunday ism berganini o‘zi ham bilmasdi. Bo‘rining yonida yashagan qo‘yni tasavvur qiling-u Yo‘g‘onboyni ko‘z oldingizga keltiravering. Qovurg‘alarini bemalol davomi…
— Senga uylandimu, sho‘rim quridi, sho‘rim!— Baqirmang-e! Ilgaridan sho‘rpeshona edingiz o‘zi. Tag‘inam, sizni men odam qildim.— Vaysa-ya, vaysa!— Ha, noto‘g‘rimi? Hovli-joy u yoqda tursin, engil-boshingiz ham yo‘q edi. Mening sepim bilan odam bo‘lib yuribsiz.— Nima-nima? Sepingni uy-joyga ishlatganing ko‘zingga ko‘rinibdi-yu, davomi…
Men bunday dorilomon zamonda yashayotganimdan xursandman. Uylanaman, deb bosh og‘ritmayman. Kerak bo‘lsa qizlarning o‘zlari uyimga sovchi yuborishadi. O‘zimni ham otam qo‘l-oyoqli qilib tarbiyalaganlar. Supur-sidirdan boshlab, to bola allasigacha barisini eplayman. Ochig‘ini aytsam, hayollikkinaman. hali biror qizga qo‘limni ushlatganim yo‘q. Avtobusda davomi…
— Aka, bu oxirgisi, shuniyam To‘ra Jo‘rayevichnikiga tashlab keling, — deb qoldi muhandisimiz Normatjon.— Bu oxirgisimi? — dedim unga ishonqiramay.— O‘g‘il bola gap, — dedi u qat’iy.Yo‘lda ketyapman, o‘z-o‘zimga alam qiladi. To‘ra Jo‘rayevichnikiga shag‘al, qum, taxta, g‘isht, tsement tashiyapman. Har davomi…
Akaxonimiz Alimbek Salimiyning tug‘ilgan kuni bugun. Biz bu ulug‘ sanani bozor ichida joylashgan oshxonada “ko‘rimsizgina” dasturxon atrofida nishonlayotgan edik. Dasturxonda noz-ne’mat mo‘l-ko‘l. Ochiq joyning o‘zi yo‘q. “Mo‘ysafid”lar birin-ketin “obro‘y”sizlana boshladi. Oxirida, kimgadir bir qultum kamlik qildi. Yana ellik-ellik qo‘shib, bir davomi…
Odamlar qanday qilib mashina olisharkan-a? Mo‘minjon Qobilovich yeb-ichishdan, kiyishdan iqtisod qilib, uzoq yillar yengil avtomobil xarid qilish uchun pul jamg‘ardi. Biroz yurgan bo‘lsa ham yaxshi saqlangan “Jiguli” sotib oldi. Garajga puli qolmagach, noiloj mashinasiga zamonaviy signalizatsiya o‘rnatdi. Ko‘ngli xotirjam bo‘lib davomi…
Inomjon o‘rta maktabni zo‘rg‘a bitirganiga o‘n yilcha bo‘ldi chamamda. U shu yillar davomida o‘z yoshidan ko‘proq ishxona eshigiga bosh suqib, qosh qo‘yib chiqdi. Lekin biron joyda uch-to‘rt oy sabr qilib faoliyat ko‘rsatmadi. Uning baxtiga mendek xolavachchasi bor ekan. Kaminaning qo‘li davomi…
Fabrikaning yo‘lidanRo‘molcha topib oldim.Topib oldi demanglar,Mehnatga sotib oldim.(O‘zbek xalq qo‘shig‘idan) Ro‘molcha Otello uchun otameros. Otasi nikoh kechasida onasiga ro‘molchani bergan ekan. Otello yaxshi eslaydi, mazasi bo‘lmay qolgan paytlarida onasi uni shu ro‘molcha bilan yelpib o‘tirardi. Qarangki, kunlar oylarni, oylar yillarni davomi…
(Ustozlarimga bag‘ishlayman)Agar haqiqat mening yuzimga oyoq bosib o‘tishni taqozo etsayu sen buni qilmasang, aslo rozi emasman. Bahouddin Naqshband . Pillapoya bo‘ldim senga, azizim, Sen ham gal kelganda pillapoya bo‘l! Erkin Vohidov. Odamlarning oqimi xuddi pishqirib oqayotgan daryoni eslatardi. Kimdir davomi…
Er-xotin mashinaga o‘tirishdiyu dala hovliga yo‘l olishdi. Yo‘l uzog‘i undan-bundan gaplashib borishdi. Ayniqsa, erning zavqu shavq bilan aytgan askiyalaridan xotinning ichaklari naq uzilgudek bo‘ldi. “Bas, bas qiling, deyman, iltimos!” deya qiyqirgancha erning yelkasiga urib ham turdi xotin. Xullas, mashinaning ichida davomi…