Nosirjon Jo‘rayev. Domla (hikoya)
Tut pishgan kezlar. Osmon oqarishi bilan besh-olti tuyoqni oldimga solib, dalaga haydayman. O‘t-o‘lanni nami qochmay yedirgan durust. Namiqqan moviy baxmaldek xira osmonga tikilib yotaman. Yotgan ko‘yi so‘nishga kechikkan yulduz qoldimikan deb qidiraman.Quyosh ko‘tarilishiga hali biron soat bor. Shu payt haddan davomi…