Gulnoza Ernazarova. Olmalar (hikoya)

G‘alati tush ko‘rdi. Tushida rahmatli onasi sovuqdan junjikkancha mung‘ayib eski hovlilarining darvozasi oldida qo‘lida bir parcha non, bermoqchi bo‘lib itni chaqirardi: “Olapar, ma, bah, bah”. “Onam o‘lmagan ekan, qaytip kelipti” deya suyundi nimagadir. Yugurib borib quchoqlagisi keldi, lekin onasi ro‘yxush davomi…

Xolmuhammad Karimiy. Yong‘oqqa tushgan qurt (hikoya)

Oy sutdek yorug‘, yulduzlar xira miltillaydi. Tun qo‘ynida hasharotlarning chirillashiyu, onda-sonda itlarning g‘ingshib hurgani quloqqa chalinadi. Chang ko‘chada shirakayf ikki kishi ko‘lankadek lapanglab kelyapti. Novcharog‘i Boymurod, alami qo‘ziganidan tez-tez qoqinib-surinib ketadi. G‘o‘la gavdalik To‘xta, oshnasini suyamoqchi bo‘lib qo‘lini cho‘zsa, Boymurod davomi…

Abdujalol Rahimov. Odamlar (hikoya)

Osmonda likopchasimon g‘aroyib uchar jism paydo bo‘ldi. Lekin buni hech kim payqamadi. U bir ko‘rinib, bir ko‘rinmay pastlay boshladi. Zum o‘tmay, paxta dalasidan ancha uzoqda, kimsasiz qirlar ortida g‘oyib bo‘ldi.Uchar likopcha o‘tlari suvsizlikdan qovjiragan maydonga qo‘ndi. Bu texnik qurilma ko‘rinishidan davomi…

Hamroxon Musurmonova. Kelinchak (hikoya)

Ertalab buvim negadir nonushtaga chiqmadi. Dadam ichkariga bezovtalanib qarab qo‘yar, biz esa undan oldin dasturxonga qo‘l cho‘zishga odatlanmaganimiz bois betoqatlanib o‘tirardik. – Ayam nima qilyapti?  – dedi dadam.– Ertalabdan sandiq ochibdilar, latta-puttalarni saralab o‘tiribdilar, mensiz choy ichishaversin, deyaptilar. – Tinchlikmi, davomi…

Farida Afro‘z (1956)

Farida Afro‘z (Bo‘tayeva Farida) – 1956 yil 5 martda Qo‘qon shahrida tug‘ilgan. 1994 yildan buyon O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a’zosi. Uning «Qirqkokilligim», «Iztirob ko‘ylagi», «Tunlar isyoni», «Ko‘zim manim…», «Qurbonjon dodxoh» tarixiy dramasi, «O‘zimdan o‘zimgacha», «Poka yest na zemle razluka…», «Ot Faridы davomi…