Исмоил Маҳмуд: «Марғилон – ориф зотлар макони» (2007)

Ўзбекистон халқ шоири, марҳум Йўлдош Сулаймон ҳар гал Марғилонга ташриф буюрганида “Бу шаҳарга таҳоратсиз кириб бўлмайди”, деган сўзларни кўп такрорлар экан. Албатта, гўзал Фарғонанинг довруқли шоири айтган бундай лутфу эҳтиромда муболаға йўқ. Марғилон қадим-қадимдан исломий маданият ўчоқларидан бири бўлиб келган. давоми…

Матназар Абдулҳаким: «Сўз, аввало, амалдир» (2007)

Журналист Рўзимбой ҲАСАНнинг шоир, таржимон, Хоразм Маъмун академиясининг илмий ходими Матназар АБДУЛҲАКИМ билан суҳбати. Рўзимбой ҲАСАН: — Суҳбатимизни ноанъанавий савол билан бошласам. Сиз бевосита сўз билан ишлайсиз. Сўзнинг қудрати ҳақида сўрамоқчи эдим.Матназар АБДУЛҲАКИМ: — Қадимдан “Аввало сўз бўлган”, деган ибора давоми…

Исмоил Бекжон. Абулғозийхон тақдирининг номаълум саҳифаси (2007)

Абулғозийхон “Шажарайи турк” асарида ўзининг Эронда кечган ўн йиллик ҳаёти ҳақида жуда кам маълумот беради. Акаси Асфандиёр бухоролик ўзбекларни Орол бўйига кўчириб олиб бориб, туркманларни ерсиз қолдиргани айби билан уни ушлатиб, эронликларга топшириш учун аввал Обивардга, кейин Ҳамадонга шоҳ Сафий давоми…

Жамшид Матёқубов. “Болалигим — оппоқ капалак”

Улкан тоғлар, ҳайбатли вулқонлар, азим дарёлар ортидан сиртдан қараганда сокин, аммо ҳаёт қайнаб ётган бир ўрмон бошланади. Бу — Чили ўрмонлари. Ёввойи ўтларнинг ўткир бўйи, ўрмон қушларининг нағмаларига тўлиб-тошган улуғвор ўрмон — мисли хазина.Мана шу сокин заминда, узоқ ғарбдаги олис давоми…

“137” – мўъжизавий сонми?

Инсон табиат ҳодисаларини тушунишга ҳамиша ҳаракат қилиб келади. Бунда унга физика қонунларини билиш ҳам ёрдамга келиши мумкин. Чунки кейинги асрларда бу қонунлар илмий тафаккурнинг тараққий этишига, янги-янги кашфиётларнинг рўёбга чиқишига туртки берди. Физика фанининг ўзига хос томонларидан бири унинг қонунларидаги давоми…

Хосият Рустамова. Ёмғир ёғаётган эди…

СУРАТ Ёмғир ёғаётган эди… Ашқол-дашқол сотиб ўтирган кекса кампирдан Пушкиннинг суратини сотиб олдим. Ёмғир ёғаётган эди. Суратни сумкамга яширдим. Ёмғирни ивитиб юбориши мумкин-да сурат. Икки қизимни эргаштириб бахтиёр кетавердим йўлак бўйлаб. Ҳамма кўзимга Пушкин бўлиб кўринади. Ҳаммани яхши кўриб кетавердим. давоми…

Қўчқор Норқобил. “Кўнгил дафтари”даги қайдлар

Аёл кўнглини овлаш ва гўзалликни тушунишга кетган вақт қаърига умримнинг куч-қудрати ва қанчалаб сара асарларимни кўмганимни билсанг эди, кўнглимда гоҳида чимиллаб оғриқ берадиган азобларни эҳтимол тушунардинг. Бу ҳолат бир куни сенда ҳам, ҳа менинг ҳаётим давомчиси бўлган ўғлимда ҳам такрорланади. давоми…

Cидқий Хондайлиқий ҳикматлари

Ҳақ таоло уч фирқани дўст тутқай ва уч фирқани дўстроқ тутқай: порсо ва обидни дўст тутқай, порсо йигитни дўстроқ тутқай; жувонмардни дўст тутқай, жувонмард фақирни дўстроқ тутқай; тавозеъ қилғувчини дўст тутқай, тавозеъ қилғувчи иззат эгаларини дўстроқ тутқай.

Ҳакимжон Каримов. Ҳалоллик ва шижоат (2007)

Ҳар қандай йирик адибнинг адабий ва эстетик қараши, биринчи навбатда, ўз ижодига бўлган муносабатида кўринади. Улуғ шоир Алишер Навоий ҳазратлари бадиий асарни гулга ўхшатган, яъни ижод маҳсули шоир наздида гулдай чиройли бўлмоғи, унда мазмун ва шакл уйғунлашмоғи лозим. Бу борада давоми…

Шерали Турдиев. Борис Чепруновнинг фожиали қисмати (2007)

ХХ асрнинг 30 — 50-йилларида, собиқ СССРнинг барча жумҳуриятларида бўлгани каби, Ўзбекистонда ҳам советларнинг катта террор сиёсати оқибатида бир қанча таниқли давлат ва жамоат арбоблари, фан, маданият ва адабиёт намоёндалари бегуноҳ қатағон-қирғин қилинган эдилар. Улар сафида бошқа миллатга мансуб кишилар давоми…