Iqbol Qo‘shshayeva. Yerga qo‘nmaydigan qushlar…
Bir taskin ilinjida oqayotgan kunlar oqimidan ma’no izlaysan. Hayot “silay-silay” o‘zining raftoriga solayotgan yuragingni kaftingga olib tomosha qilganda savol sizib chiqadi: xayollarimni to‘zg‘in, ruhimni sarson ko‘yga chalintirgan ildiz qayerda?… “Oftob chiqdi olamga, yugurib bordim xolamga” deb chopqillagan bolaligim ko‘zdan g‘oyib davomi…