Қўчқор Норқобил 1968 йил 5 мартда Сурхондарё вилоятининг Олтинсой туманидаги Мўминкўл қишлоғида туғилган. Ўзбекистонда хизмат кўрсатган журналист (2001). ТошДУнинг журналистика факултетини тугатган (1992). «Дарё ортидаги йиғи» (1994), «Ўн саккизга кирмаган мен бор» (2002), «Кулиб тур, азизим» (2005), «Қуёшни ким уйғотади?» сингари насрий ҳамда «Хосиятли дунё» (1992), «Кафтимдаги қизғалдоқ» (1993) шеърий тўпламлари нашр этилган.А. С. Пушкин, М. Ю. Лермонтов, С. Есенин, Е. Евтушенко каби шоирларнинг насрий асарларини ўзбек тилига таржима қилган.
Эру хотин ижодкор бўлса… Яхши жиҳати – бир-бирини тушунишади. Ёмони ҳам шу – бир-бирини тушунадилар. Албатта, улар битта уйда яшашади. Бироқ, ҳар қайсининг хаёлида ўз адабий қўрғони бўлади; бир-бирини киритмасликлари ҳам мумкин. Кейинги пайтлар адибнинг омади чопди. Рус ва инглиз давоми…
Хотини эрталабдан қулоқ-миясини қоқиб қўлига берди. “Борайлик-а, борайлик…”, деб ебгина қўйди, охири кўнди: “Бўпти, тез қайтамиз…”. Йўлга тушдилар. Йўлда эҳтиёткорлик билан айтилган одобий доира – меҳмонда ўзни тутмоқ сабоғидан ҳам баҳраманд бўлди. “Мулойимгина муомалада бўлинг, жилмайиб ўтиринг. (Аслида безраймасдан ўтиринг давоми…
— Чеховнинг “Ҳамён” ҳикоясини ўқиганмисиз? — Ўқиганман, нимайди? — дейди диванда ёнбошлаб олган Олим обзей. — Шарқда айнан шунга ўхшаш ҳикоят бор. — Чехов шундан олиб кўчириб қўя қолган демоқчимисиз? Олим обзей қўлтиғи остидаги ёстиқни бошига олиб чалқанча ётиб шифтга давоми…
I Москва. Кун пешиндан оққан. Шаҳар гавжум. Ҳаёт қайнайди. Йўлакларда одамлар оқими. Ҳамма шошади. Кишилар турмуш ташвишлари гирдобида. Йўлларда машиналар тирбанд. Ҳаёт оқими, борлиқнинг тундлиги-ю, ёмғирнинг тинимсиз эзиб ёғиши писанд эмас. Яна айтсак, шаҳар эзиб ёғаётган ёмғир оғушида. Йўловчилар қўлларида давоми…
Инсоннинг танасига эмас, қалбига ҳайкал ўрнатадилар. Л. Толстой Хуллас, йиғин йиғиндай бўлмади. Бунинг барига тил битди, меники жуфт дейдиган бўлиб қолишибди. Харракка тиқилган харсангни сув эмас, сел оқизади. Буларнинг бу майда-чуйда пичинглари у ёқ-бу ёқдан отилган кесакнинг увадасидай бўлиб туюлди. давоми…
Она Дўстим Мўминга бағишлайман. Пушта бўйлаб ўсган токларни таг-томири билан қўпориб, ғарқ пишган узумларни мажақлаб келаётган танк ариққа тушиб тумшуғи бир пасайиб кўтарилди-да, таққа тўхтади. Занжири отилиб кетди. “Занжир узилганини душман сезмаслиги керак” – ўйлади командир. Чор тарафдан ўқ ва давоми…
Тойқулов тун бўйи уйқу бермади. Тонг отгунча ўкириб чиқди. Деворнинг нарёғида худди биров бўғизлаётгандай бақиради, ўзиям. Гўр бўладими, ичди-да, ичди. Олди-ортига қарамай, боши билан шу зормандага шўнғиб кетди. Шерматнинг ҳам терисини шилиб олди: ҳали уни опке, ҳали буни опке, ҳали давоми…
— Майдадан катта чиқса замбаракнинг ўқи бўлар. Каттадан майда чиқса итялоқнинг юқи бўлар! Ҳе, ўл-а! Сени одам деб оғзимнинг ҳовурини шамолга олдириб ўтирибман-а! Холли чиноқнинг жазаваси жавзони қовураяпти. Аламидан тош чайнаб, ўзича ғудраниб-ғудраниб ҳоварга лорсиллаб-лорсиллаб кетмон ураяпти, худди ернинг жонини давоми…
Отаси тенги одамни сенсиради. Ярамас, барзанги! Юзингда кўзинг борми, демади-я! — Кутубхона-мутубхонангни билмайман. Китоб-питобларингни йўқот! Бир кунда суриб ташлайман… Индамаса, ўзингдан кетасан!.. Эшик ортидаги бу дўғу сиёсатни эшитиб турган боланинг оёқ-қўли бўшашиб кетди. Бечора Ҳасан муаллимга ич-ичидан ачинди, хўрлиги келди, давоми…
Чол тушимга кирди. Елкасига хуржун илган ўша чол. Сира тушимга кирмаcди, товба. Кўнглим ғашланди, безовта бўлиб уйғондим.Нонушта пайти кичик қизим тунов кун берган ваъдамни ёдимга солди:— Дадажон, бугун шанба-я? Ишга бормайсиз, тўғрими… Эсингиздами?— Эсимда.— Чимёнга борамизми?— Йўқ. Чимёнданам чиройли, ажойиб давоми…