Адиб ва журналист Муҳаммад Шариф (Муҳаммадшариф Маматқулов) 1968 йил Наманган вилояти, Косонсой туманининг Гўрмирон қишлоғида туғилган.Тошкент давлат университетининг журналистика факултетида таҳсил олган (1988-1993).Ҳикоялари “Ёшлик” ва “Шарқ Юлдузи” журналлари ҳамда республиканинг бошқа адабий журнал ва газеталарида 1990 йиллардан буён чоп этиб келинади.Турли йилларда “Ҳаёт ва иқтисод”, “Ўзбекистон табиати”, “Ватан” нашрларида, Ўзбекистон Миллий ахборот агентлигида, Бирлашган Миллатлар Ташкилотининг Атроф-муҳит дастурида фаолият юритган.2014 йили “С.А. хотиралари” қиссаси Марказий Осиёнинг бешта мамлакати ижодкорлари учун ўтказилган новеллалар конкурсида бешта энг яхши асарлардан бири сифатида ғолиб топилиб, инглиз ва рус тилларига таржима қилинган ва http://novellasia.net вебсайтида онлайн буклет сифатида эълон қилинди. “Кулдиргич” ҳикояси 2015 йили Россиянинг “Звезда” журналида чоп этилган.2016 йили ёзувчининг илк ҳикоялар тўплами – “Толкўприк” китоби нашрдан чиқди.
Шаҳардан чиқишда одамлар “Тошкент питаги” деб атайдиган эски автобекат ўрнида водийдан пойтахтга қатновчи киракашлар кечаю кундуз ҳозиру нозир. Ҳаво совуқ, енгил туман ва зах суякни зирқиратади, бир тутам қиш кунида аллақачон шом тушиб улгурган, шу сабабми улов кам, беш-олти чоғли давоми…
Туркман чўлида қулоқчўзма 1986 йилнинг 18 апрели эди. Бизни Косонсой тумани ҳарбий чақирув бўлинмасида сафга тизиб, номма-ном йўқловдан ўтказгач, автобусларга чиқаришди ва Наманган вилояти марказига йўл олдик. Шаҳарга қишлоғимиздан ўтиб кетиларди. Ҳовлимиз катта йўлдан кўриниб туради. Автобус ойнасидан қараб илғаб давоми…
– Войдод, вой ўлай! Болта кўтариб келаётганмиш! Энди нима қиламиз? – Ўттизга ўрлаб қўйган жувон темир дарвозани даранглатиб ёпиб кирди-да, қўлидаги чўлтоқ супургини четга улоқтириб, катта даҳага кирган қуртдек пишиллаб ётган эрини титраб-қақшаганча уйғотишга тушди. – Войдод! Турсангиз-чи ғафлат босмай! давоми…
У тушган машина Қамчиқ довонидаги чегара назорат нуқтасига етиб келганида маълум бўлдики, тоғ йўли ёпиқ экан. Кеча туни билан қор ёққан, довонда йўлни тозалаш ишлари ҳали тугамабди. Орадан бирор соат ўтмай йўлда машиналар турнақатор бўлди, бир зумда қурут, писта, қўқонпатир, давоми…
Нафасим бўғзимга тиқилгандек бўлди. Рақибим ҳам толиққан шекилли: икковимиз бирдек ҳарсиллаб, пишқириб, каллама-калла тиралишиб қолдик. Миямда фақат бир хаёл чарх уради: қанийди ҳаммаси тезроқ тугай қолса… Пайт пойлаб, ярим қадам ортимга силтандиму кўкрагини мўлжаллаб калла қўйдим. Вой аблаҳ-эй! Ғирт тошнинг давоми…
– Қўрбоши, Қўрбоши! – Лаббай Мерган! – Жиноятчини тутиб келдик, қандай жазо берамиз? – Нима гуноҳ қилган экан? – Жанг майдонини ташлаб қочган. – Оббо хунаса! Бизга обдон ва хўп хоинлик қилибди-ку. Қадимда бошқаларга ўрнак бўлсин деб бундайлар қозиққа ўтқазилган. давоми…
Толкўприкдан ўтаётган бу одамлар қаерга шошяпти? Қай манзил, қай мақсадни кўзлаган? Баҳайбат калласининг қоқ ўртасидаги ўпқондек қоп-қора коваги тобора кенгайиб, чириндига тўлиб, мунғайиб қолган тол одамларнинг оғирлигини кўтариб ўрганган. Лекин йиллар давомида уни тепкилаб ўтган, йўғон шохлари учига чиқиб сувга давоми…
ЎЗБЕКИСТОН ҚАЙДАДУР? Лондонга келганимдан кейин дастлаб қиладиган ишим банкка бориб ҳисоб рақами очиш эди, шу сабаб эрта турдим. Меҳмонхонанинг чоғроқ ошхонасида нонушта қилиш учун ҳаммадан биринчи бўлиб тушибман. Йўқ, бу китобларда ўқиганим, киноларда кўрганим анъанавий инглиз нонуштаси эмасди: столда инглизлар давоми…
– Айбланувчи Бозоров Адҳам, ўрнингиздан туринг! Марҳамат, ўзингизни судга таништиринг: қачон, қаерда туғилгансиз, касбингиз нима? Ҳозир ўқиб эшиттирилган айбловномадаги жиноятга нега қўл урганингиз, яъни самолётни қандай қилиб ва нима мақсадда олиб қочганингиз ҳақида батафсил гапириб беринг. – Қирра бурун, тиканак давоми…
Ким бўлди экан тонг саҳарда безовта қилган?! Намунча дағдаға қилмаса?! Қуёш ҳали бош кўтардими йўқми ўзи?! Ёзнинг бунақанги узун кунларида қуёш соат саккиздан кейин, кунчиқардаги икки қаватли уйнинг томи оша унинг ҳовлисига мўралайди. Бунга қадар унинг серсоя ҳовлиси тонгги сокинлик давоми…