Boboravshan G‘oziddinov. Mehribon (hikoya)

Ammam Mahbuda Nuriddinxon qizi xotirasiga Kechagina bahorning nafasi ufurib turgan tabiat yana qovoq-tumshug‘ini osiltirib oldi. Oqshomga yaqin jimirlab yog‘a bosh­lagan yomg‘ir qorga aylandi. Tuni bilan yog‘ib chiqqan qor tongda tinib, izg‘irin shamol butun borliqni zabtiga oldi. Sobir molxonaga boradigan yo‘lning davomi…

Boboravshan G‘oziddinov. Suv (hikoya)

– O‘z oyog‘i bilan jildirabgina kelmagan suv suvlik qiladimi?! Ketaman bu Cahroyi kabirdan… ketama-an-n! Dilshod shunday deya o‘rnidan sapchib turdi-yu, derazadan tashqariga termildi. U avval hovlisidagi qovjirab qolgan daraxtlarga, so‘ng tik tepalik yonbag‘ridagi yolg‘izoyoq yo‘lda chelakning og‘irligidan zo‘rg‘a odimlayotgan qo‘shni davomi…


Maqolalar mundarijasi