Аҳмад Аъзам. Ҳали ҳаёт бор… (қисса)
Асарнинг тўлиқ вариантини сақлаб олинг.
Рубрика: Аҳмад Аъзам (1949-2014)
Аҳмад Аъзам – ёзувчи, мунаққид, ссенарист, тележурналист. 1949 йили Самарқанд вилояти, Жомбой туманидаги Ғазира қишлоғида туғилган.1971 йили Самарқанд давлат университетининг ўзбек ва тожик филологияси факултетини битирган. Шу йили Алишер Навоий номидаги музейда иш бошлаган. Кейин “Гулистон” журнали, “Ўзбекистон адабиёти ва санъати” газетаси, “Совет Ўзбекистони санъати” журнали редаксияларида, Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасида ишлаган, сиёсий фаолият билан шуғулланган, “Бирлик” халқ ҳаракати ҳамраиси, “Эрк” демократик партияси бош котиби бўлган. Олий Мажлис депутатлигига сайланган (1999-2004 йиллар).1995 йилдан Ўзбекистон телевидениесида бош муҳаррир, “Ўзбекистон” телеканали бош директори,. “Ўзбектелефилм” студияси бош директори лавозимларида ишлаган. Ўзбекистон телевидениесида юзлаб кўрсатувлар ва ҳужжатли филмлар қилган, улардан энг машҳурлари: “Ўзлик”, “Халқнинг кўнгли”, Тўртинчи ҳокимият” .“Ойнинг гардиши”, “Бу куннинг давоми”, “Асқартоғ томонларда”, “Соясини йўқотган одам”, “Ҳали ҳаёт бор” деган насрий асарлар, “Масъул сўз” деган адабий-танқидий мақолалар тўпламлари, “Ўзи уйланмаган совчи”, “Рўё ёхуд Ғулистонга сафар” романлари чоп этилган. Аҳмад Аъзам 2014 йил 4 январь куни Тошкент шаҳрида вафот этди.
Аҳмад Аъзам. Бу куннинг давоми (қисса)
Асарнинг тўлиқ вариантини сақлаб олинг.
Аҳмад Аъзам. Асқартоғ томонларда (қисса)
Асарнинг тўлиқ вариантини сақлаб олинг.
Аҳмад Аъзам. Ойимнинг гарашалари (матн)
Бир мунг келади, қадимлардан тўғри чиқиб, кўкрагимни қийиб ўтганича эртанги кунимга тортилиб туради бу ингичка сим дор. Болалик кунларим шу дорга тизилган. Ойим, тиззаларида тикиш, нигоҳлари игна тешигидан ўтиб, узоқ-узоқларга – қизликлари ўтган узоқ тоғдаги Гараша деган қишлоққа кетиб қолган. давоми…
Аҳмад Аъзам. Соясини йўқотган одам (ҳикоя)
Ўшанда менга нима бўлганини ўзим ҳам билмайман, буни ҳозир ҳам тушунтириб беролмайман. Ҳеч нарса бўлмагандек юрибман. Лекин бунга кўниккунимча жуда кўп нарсалар бўлиб ўтди.Бир куни чўзма лағмон еб ўтирган эдим, ўзимча шундан кўраман, бирдан оёққўлим бўшашиб, бошим бўм-бўш бўлиб, ичим давоми…
Аҳмад Аъзам. Гўзаллик қирралари (ҳикоя)
Ўзи ғалати кун бўлди. Ҳаво ҳам шунга ўхшаган. Қандайдир дим, бўғилиб кетаётгандек бўласан-у, чуқур нафас оламан десанг, ҳаво бемалол, кўкрагинг тўлади, “Ҳаво етмаяпти-я!”, деб ёзғирмоққа чоғланган одамга алам қилади.Нима хоҳлаётганингни ўзинг ҳам билмайсан.Ўзи-ку, одам деган худойим берган ҳар бир кунга давоми…
Аҳмад Аъзам. Қатағон йили (ҳикоя)
Яхшигина изғирин, юрганда баҳарнав, бетни ялайди, фақат қулоқни жиз-жиз ўради, лекин бир жойда турганда этакдан кириб, баданни дилдиратади, ёқадан худди оқаётгандек қуйилади – бўйнимни қисиб олганман, анчадан бери турганимдан елкам қўнишибқотиб, худди бир умр шундай бўйнимни қисиб яшаб келаётгандекман, хаёлимга давоми…
Аҳмад Аъзам. Ойнинг гардиши (ҳикоя)
Отаси уни ҳеч қачон урмаган, ҳатто чертмаган ҳам, лекин қаттиқроқ гапирганда, у бўйнини қисади, елкаларида титроқ туради.Отаси у қадар, киши юрагига ваҳм соладиган ҳайбатли, девқомат эмас, ҳамма қарияларга ўхшаган оддий мўйсафид, фақат бўйи баландроқ, ёши олтмишдан ошган бўлса-да, қоматини тик давоми…
Аҳмад Аъзам. Одамнинг оласи (ҳикоя)
Лоф эмас, Яламада Шерқўзидек мулойим, ундан ҳалимроқ кишини топиш мушкул. Мана, ёши қирқдан ҳам ошибдики, биров билан сан-манга борганини ёки, ақалли номига бўлса-да, кимсага дўқ урганини ҳеч ким кўрмаган-эшитмаган. Лекин Ялламанинг ман-ман деган бўйни йўғони ҳам унинг қаршисида қўл қовуштириб давоми…
Аҳмад Аъзам. Алмисоқдан қолган Карим (ҳикоя)
Карим — пастаккина, кўримсизроқ йигит, лекин жуда кучли, чайир; муштумлари юм-юмалоқ, тошдек қаттиқ. Карим тош кўтариб, эспандер билан қўлларини роса пишитган. Агар иккита ёнғоқни кафтида сиқса, ёнғоқлар эзилиб, мағзи пўчоғига ўтиб кетарди. Қалпини топиб урса, ҳар қандай йигитни ҳам қулатади. давоми…
Мақолалар мундарижаси
- Аҳмад Аъзам. «Мастиржамият» (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Автобус (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Алмисоқдан қолган Карим (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Асқартоғ томонларда (қисса)
- Аҳмад Аъзам. Бир кам дунё (новелла)
- Аҳмад Аъзам. Бу куннинг давоми (қисса)
- Аҳмад Аъзам. Ватан ҳақида ёзишга кучим етмаган шеърим (новелла)
- Аҳмад Аъзам. Гул кўтариб кетаётган эркак (новелла)
- Аҳмад Аъзам. Гўзаллик қирралари (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Дутор билан танбур (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Кетган биров эди (новелла)
- Аҳмад Аъзам. Кичик илмий ходим Ҳамдамов (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Қатағон йили (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Қулф тили (новелла)
- Аҳмад Аъзам. Қуроқ (қисса)
- Аҳмад Аъзам. Мажнунтол тагида... (эссе)
- Аҳмад Аъзам. Марлен деган одам (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Минг ўлимдан қолиб (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Нима қилиб қўйган эканман? (новелла)
- Аҳмад Аъзам. Ноинсоф Мусо (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Нотўғри туш (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Одам заҳри (киноқисса)
- Аҳмад Аъзам. Одамнинг оласи (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Одамовига учёқлама қараш (новелла)
- Аҳмад Аъзам. Ойимнинг гарашалари (матн)
- Аҳмад Аъзам. Ойнинг гардиши (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Рўё ёхуд Ғулистонга сафар (роман)
- Аҳмад Аъзам. Соясини йўқотган одам (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Тиқин (ҳикоя)
- Аҳмад Аъзам. Тугмачагул (новелла)
- Аҳмад Аъзам. Ўзи уйланмаган совчи (роман)
- Аҳмад Аъзам. Ўзим билан ўзим (новелла)
- Аҳмад Аъзам. Ҳали ҳаёт бор... (қисса)