Аҳмад Аъзам. Дутор билан танбур (ҳикоя)

Собир телевидениега ишга келди. У бундан олдинлари «зангори экран»да беш-олти марта чиққан, ҳатто бир «жонли» кўрсатувнинг битта «саҳифа»сига бошловчилик ҳам қилган, шундан бу ердаги ишдан оз-моз хабари бор, ходимларнинг бир қанчаси билан кўз таниш, тўрт-бештаси билан қуюқ салом-алиги ҳам бор давоми…

Аҳмад Аъзам. Тугмачагул (новелла)

Мени маст қилади қирқ йил нариданКитобинг қатига қистирилган гул…Муҳаммад Раҳмон Уни кўрдим. Бекатда, йўқ, бекатнинг орқасидаги дўкон олдида. Дўконнинг у ёғида АЁҚШ бўлар эди, бензин олай деб тўхтасам, бузилиб кетибди, машинамга қайтиб энди ўтираман деганимда у чиқиб қолди. Аввалига нимасидир давоми…

Аҳмад Аъзам. Тиқин (ҳикоя)

Раҳмсиз оломон, сизга не керак?Рауф ПАРФИ Одам — ижтимоий мавжудот, қадим-қадим замонларда ҳайвонларни кўплашиб овлаган вақтларидан бери келаётган кўникма уни доим ўзини тўдага уришга, кўпчилик билан, кўпчилик ичида бўлишга ундайди. У ёлғиз қололмайди, ёлғизликнинг ўзи ҳам кўпчилик  орасида маънили, кўпликка давоми…


Мақолалар мундарижаси