Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф: “Иймонсизлик – жиноят манбаи” (1991)

САВОЛ: Муфтий ҳазратлари, жиноятчилик чидаб бўлмас даражада авж олиб кетганлигидан халқнинг сабр косаси тўлди. Бу ҳақда дин раҳбарларининг фикри қандай? Жумҳуриятимиздаги аҳволни қандай баҳолайсиз? ЖАВОБ: Бисмиллахир роҳманир роҳим! Фикрингизга юз фоиз қўшиламан. Ҳақиқатдан ҳам жиноятчилик ҳаддан зиёд авж олиб, халқнинг давоми…

Пирмат Шермуҳамедов: “Биз Оролсиз яшай олмаймиз!” (1989)

Ўзбекистон ССР Оролни асраш жамоатчилик комиссиясининг раиси Пирмат Шермуҳамедов билан суҳбат Б. Каримов: — Бугун — XX аср охирига келиб инсон табиат билан ўзининг уйғунлигини ҳис қилмай қўйди. Таажжуб, омоч билан ер ҳайдаб юрганида у табиатни кўпроқ муҳофаза қилгану, кейинчалик давоми…

Ойбек. “Навоий” романини қандай ёздим

Навоий шеърияти ва Навоий образи ҳамиша кучли бир қуёш каби кўнглимни тортар эди. Ўз асарларимда шоир Навоий образини яратишга зўр майл, орзу, истагим бор эди. Лекин тарихга кўз ташласам, Навоий гигант, буюк бир сиймо ҳолида қаршимда турар эди. Ёшлигимдан бери давоми…

Нусратилла Рустамов, Муҳаммад Содиқ. Жароҳат (1989)

Табиатнинг гўзаллиги, кишиларнинг мардлиги-ю меҳри дарёлиги, меҳмондўстлиги-ю одамжонлиги билан оламни лол қолдирган Фарғонага нима бўлди? Кўплаб транспорт воситалари, биноларнинг ёндирилиши моддий зарар сифатида тикланиши мумкин. Лекин инсоннинг инсон томонидан жабрланишини унутиб бўлармикан? Воқеа содир бўлган кунданоқ ахборот воситаларининг ёрдамида кўзга давоми…

Тоҳир Малик: “Ҳалолликдан қачон юз ўгирилади? Қачонки виждондан воз кечилса” (1989)

— Ҳалоллик деган тушунчани сиз қандай изоҳлайсиз? Айтайлик, 90 сўм маош билан эртадан кечгача 30 та гўдакка парвона бўладиган боғча ходимаси кичкинтойларнинг насибасидан орттириб бориб болаларига едирса, уни ноҳалолликда айблаш ўринли бўлармикин? — Ҳалоллик ҳақида кейинги пайтда кўп гапирадиган бўлиб давоми…

Абдулла Қодирий. Масков хатлари (1924)

I «Муштум»![1] Ҳузурингдан чиқар чоғимда манга берган ваколатинг ҳамон бўйнимда тумордир. Бироқ сипоришингни[2] қайси йўсун билан бажаришка ҳайронман. Чунки Масковнинг барча ишлари олипта, санга ярарлиқ ерини тутиб бериш қийин; кўз тиниб, бош айланган, мия ишламайдир. Сан бундаги узоқ яқиндан бир давоми…

Абдулла Қодирий. Тошканд бойлари (1924)

«Муштум»нинг борди-келдиси Инқилобғача Тошканд бойлари деб шуларни билар эдик: 1. Шоҳолим ҳожи Шоҳисҳоқов[1] (ҳозирда ҳам давлати катта, бошқалар инқилобдан зарарланган бўлса, бул киши фойдаланди). 2. Вали ҳожи Абдулмалик ўғли* (бунинг ҳам давлати чакки эмас, ҳозирда ҳам бирни учка сотуб, эски давоми…

Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф. Бозордан чўчишнинг ҳожати йўқ (1991)

Бисмиллаҳир роҳманир роҳим. Охирги пайтда «Бозор, бозор иқтисодиёти» сингари сўз ва жумлалар оғиздан тушмай қолди. Ҳамма ўз фикру тасаввурини айтмоқда, ўртоқлашмоқда, ўртага ташламоқда. Гапу сўзлар ичида: «Бизнинг ота-боболаримиз савдогар ўтганлар, бу ишлар қонимизда, тарихимизда бор», деган фикрлар ҳам айтиляпти. Лекин давоми…

Қуръони карим эълон этилгандан сўнг (Шайх Алоуддин Мансур ва Нуруллоҳ Муҳаммад Рауфхон суҳбати) (1994)

Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм. САВОЛ. Алоуддин ака, Қуръони Каримнинг Сиз амалга оширган ўзбекча маъно таржимаси журналимизда эълон қилинганига ҳам, мана, икки йил бўлибди. Руҳоний ва дунёвий ҳаётимизда улкан ҳодиса бўлган бу ишнинг фойдаси, аҳамияти, иншооллоҳ, келгусида янада яққолроқ кўринажак ва хайрли давоми…

Одил Ёқубов. Улуғ адиб сеҳри (2005)

Ўтган асрнинг қирқинчи йиллари Тошкентга, сиртқи ўқишга тушиб кетган тоғам қалин бир китоб олиб қайтдилар ва ҳар куни кечқурун маҳалла ёшларини йиғиб, шу китобни бобма-боб ўқиб берадиган бўлдилар. Бу китоб Ойбек домланинг «Қутлуғ қон» романи эди. Ўттизинчи йилларнинг бошларида, ҳамма давоми…