Аминжон Маматов. Эҳтиёж фарзанди (1989)

Саводхонлик кишиларнинг маданийлик даражасини, билимдонлигини, ўз тили ва тарихига, маданий меросига мунрсабатини кўрсатувчи муҳим белгилардан биридир. Бу соҳада улкан ютуқларга эришдик, бироқ саводхонлик ҳарф таниб, китоб ўқиш ва хат ёзишни билишдангина иборат эмас. Буни чаласавод ҳам эплайди. Бизнингча, яқин ўтмишда давоми…

Алиназар Эгамназаров. Ҳурриятга интилган инсон (1997)

1916 йилда Оқ подшонинг Астрахань губернияси, Сибирь ва Ўрта Осиёдаги рус миллатига мансуб бўлмаган аҳолини ҳаракатдаги армия туманларидаги мудофаа иншоотлари қурилишига жалб этиш тўғрисидаги фармони эълон қилинди. Бу фармон уруш баҳонасида беқиёс ошириб юборилган солиқлардан тинкаси қуриган, аксарият қисми учма-уч давоми…

Борис Оронюк, Бекдавлат Алиев. Архивлар – ҳужжатлар қалъасидир (1989)

Бугунги кунда кўпгина тарихчилар ва архившунослар орасида мустамлака қилиб олингунга қадар Ўрта Осиё давлатларида «ҳеч қандай архив бўлмаган» деган нуқтаи назар яшаб келади. Таниқли шарқшунос А. А. Семёнов РСФСР Марказий архиви вакили, Туркистон республикалари Марказий архив ишлари бошқармаси бошлиғига 1922 давоми…

Ҳайдарбек Бобобеков. Исён (1989)

Ўтмишга тарихий масъулият ҳисси билан ва тарихий ҳақиқат асосида баҳо бермоқ керак. М. С. Горбачёв Ўрта Осиёнинг тарихида энг узоқ давом этган халқ ҳаракатларидан бири Пўлатхон қўзғолони ҳисобланади. Аммо унга баҳо беришда шу кунга қадар тарихчи олимлар ва ёзувчилар ўртасида давоми…

Хуршид Даврон. Тарих мезони ҳақиқатдир (1989)

Тарихдаги ҳар бир ижтимоий юксалиш жамиятнинг ўз меросига, ўз ўтмишига бўлган муносабатини ислоҳ қилишдан бошланган. Фақат шундагина ҳақиқий маънода инқилобий ўзгаришлар рўй бериши мумкин. Зеро, ўтмиш сабоқлари замонавий тараққиёт учун хизмат қилади. Ниҳоят, тарих «илми»да ҳукмронлик қилган жуда кўп нотўғри давоми…

Евгений Березиков. Амирнинг тилласи (1989)

«Ўзбекистоннинг сирлари ва афсоналари» китобидан Инсоният ақлини тонг қолдирадиган ва доимо ўзига чорлаб турадиган жумбоғу сеҳрлар сирасига қачонлардир пинҳон йўқолган беҳисоб бойликлар ҳам киради. Кўплаб Миср эҳромларининг симу зар ва қимматбаҳо жиҳозлари аллақачон очкўз хазинатопарларнинг ўлжаси бўлиб қолди. Ҳиндистон ва давоми…

Пиримқул Қодиров. Яшашнинг маъноси (1990)

Анвар Жўрабоев: — Аввало ижод даргоҳига йўл топишингиз қандай бўлгани ҳақида сўзлаб берсангиз. Пиримқул Қодиров: — Гапни сарчашмадан бошлай қолайлик. — Яхши бўларди. — Унда оддий бир чўпон қизи бўлган онамнинг эртаклари менда ижодга илк бор ҳавас уйғотганини айтишим керак. давоми…

Энвер Хуршут. «Амир Умархоннинг канизи» (1989)

ёки «Меҳробдан чаён» романидаги тарихий воқеа ҳақида мулоҳазалар Ўзбек совет адабиётининг асосчиларидан бири, ўзбек романчилигининг отаси Абдулла Қодирий тарихга, тарихий шахсларга чукур қизиқиш билан муносабатда бўлар, эътиборга молик воқеа ва ҳодисаларнинг энг муҳимларини ажрата олишга моҳир эди. «Ўтган кунлар» ва давоми…

Эркин Воҳидов: “Шеърият — меҳр демакдир” (1988)

— Ўзбек шеърияти жаҳондаги энг бой ва юксак миллий маданият турларидан бири сифатида ривожланиб келган. У ўзининг классик даври, Навоий ва Бобурлари билангина эмас, балки Ғафур Ғулом, Ойбек, Ҳамид Олимжон сингари совет даврида туғилган чўққилари билан ҳам машҳур. Бугун ана давоми…

Расул Раҳмонов. Америкада ўзбек овози (1989)

ЮРАК ПАРЧАСИ Ўзбегим деб кенг жаҳонга Не учун мадҳ этмайин! Ўзлигим билмоққа даврим Берди имкон, ўзбегим. Америка Қўшма Штатларини деярли икки ҳафта сайр этиб, сафар йўли ортда қолганда, ёддан чиқмас ҳисларимни ўйлар эканман, суюкли шоиримиз Эркин Воҳидовнинг америкалик ватандошимиз Зикриё давоми…