Абдураҳим Ўткир ئابدۇرېھىم ئۆتكۈر) 1923) йили Шинжоннинг Қумул шаҳрида туғилган. Ёзувчи Абдураҳим Ўткирнинг “Умр манзиллари”, “Уйғонган замин” каби китоблари нашр этилган. Унинг “Қашқар кечаси” номли достони Хитойда ўтказилган кам сонли миллатлар адабий танловида 1-ўринни эгаллаган. Абдураҳим Ўткир 1995 йили Урумчида давоми…
Абдухолиқ Уйғур 1901 йили Шинжоннинг Турфон шаҳрида туғилган. У маърифатпарвар савдогар оиласида туғилганлиги учун мактаб ёшигача уйида саводини чиқарган. Дастлаб диний мактабда таълим олган Абдухолиқ араб, форс тилларини ўрганиб, шарқ ва уйғур мумтоз адабиёти билан танишган. Абдухолиқ Уйғур (ئابدۇخالىق ئۇيغۇر) давоми…
Таниқли уйғур шоири, адиби ва таржимон Азизий 1962 йили Хўтан вилояти, Чирё туманининг Мозоркўл кентида таваллуд топган. 1985 йили Шинжонг университетининг адабиёт куллиётини тамомлаган. Унинг ижодий ишлари ўрта мактаб ўқувчилиги давридаёқ бошланган. Ҳозиргача мингдан зиёд назмлари, 50 дан ортиқ бадиалари, давоми…
Янги уйғур адабиётининг дастлабки намояндаларидан бири Муҳаммад Сиддиқ Наврўзов ХХ асрнинг ўттизинчи йиллари охирларида ижод этиб, уйғур адабиётига салмоқли ҳисса қўшган адиб. Шарқий Туркистон ўлкасининг кўзга кўринган маданият арбобларидан бири бўлган Муҳаммад Сиддиқ Наврўзов бир неча йиллар давомида Уйғуристон ёзувчилар давоми…
* * * Қошинг кўргач, нечук айланмайинким қиблагоҳимдур, Аёғингга нечук бош урмайинким саждагоҳимдур. Лабинг истаб недан жон бермайин оби ҳаёт андин, Юзинг кўргач, нечук кўз очмайин барқи моҳимдур. Чекиб учқинлар урғон оҳ била бошимға чирмашқон, Гадолиғ шаҳлиқиға бошима зардан кулоҳимдур. давоми…
* * * Ғунча лаълингға, эй ширин даҳан, суйгум келур, Боғи ҳуснингға кирибон ғунчалар узгум келур. Тийра хотир ҳамнишинлардан ер узра мен малул, Осмон узра чиқиб ойлар билан юргум келур. Бўлмаса лаъли шакарборинг баҳам мен ташнага, Қанд сувни ичмайин, ҳасрат давоми…
* * * Илитди кўнглумни Хўтанда бир ажойиб дилбари, Ул париваш нозанин бир боқмади ошиқ сари. Ким кўрибдур бу жаҳон ичинда мендек зорни, Юрак-бағри кабобу кўзлари хунборни. То санга бердим кўнгилни, эй маҳи номеҳрибон, Кўрмади ҳеч ким бу олам ичра давоми…
* * * Гул яқо чок айлади, рухсори олингни кўриб, Сарви ар-ар титради нозук ниҳолингни кўриб. Янги ой қон йиғлади, эрмас шафақ чарх узраким, Қоматин хам айлабон, мушкин ҳилолингни кўриб. Сайр этиб кўнглум қуши боғланди зулфунг домиға, Дона янглиғким, лабинг давоми…
* * * Бир кичик дилбар кўриб мен қомати нозуккина. Ғунча лаб ҳаваста эрур қип-қизил ўнглуккина. Гарчи ёшидур кичик, ширин лаби асру сучук, Ҳар боқишда кўзининг иймоси бир турлуккина. Ашкдек бир ерда самоъ-жилва айлаб ҳар тараф, Қирмизи кўнглак ичида тор давоми…
* * * Жилвагар бўлди манго бир канизаки нозуккина, Кокули ҳар ён сочилғон, қоп-қора кўзлуккина. Ёшлиғ айларму ва ё шўхлуқ қилурми, билмадим, Лобалар кўргузмиш ул ҳар лаҳза юз турлуккина. Лабларидин жон берурда нози ишвасин кўрунг, Жон олурда йўқ эмиш мундоғ давоми…