Антонина Димитрова (1966)

1966 йилнинг 27 мартда Болгариянинг Пазарджик шаҳрида туғилган. Мактабда бошланғич синф ўқитувчиси. Болгария мустақил ёзувчилар уюшмаси аъзоси. Болгар ва рус тилларида ижод қилади. Бир қатор рус шоирларининг шеърларини болгар тилига ўгирган. Болгар ва рус тилидаги шеърлари жамланган “Қалбим чизгилари” шеърий давоми…

Елисавета Багряна (1893-1991)

Елисавета Багряна (ҳақиқий исми-шарифи — Елисавета Любомирова Белчева) (29 апрель 1893, София — 23 март 1991, София) — болгар шоираси, таржимон. Болгария Халқ Республикаси Қаҳрамони (1983). Димитров мукофоти лауреати (1950). ЭВАРА Олис аждодларим портретлари, Унвонлар китоби авлодимда йўқ. Улар қўшиғини давоми…

Асен Босев (1913-1997)

Асен Иванов Босев (22 ноябрь 1913, Руска-Бела қишлоғи, Болгария — 24 апрель 1997, София) — болгар шоири, носир, журналист, таржимон. Болалар ва ўсмирлар учун бир қанча китоблар муаллифи. Болгарияда хизмат кўрсатган маданият арбоби (1965), Димитров мукофоти лауреати (1950). АҚЛЛИ ЎҒИЛ давоми…

Павел Матев (1924-2006)

Павел Христов Матев (6 декабрь 1924, Оризово, Болгария — 4 февраль 2006, София, Болгария) — болгар шоири, ёзувчи, жамоат ва сиёсат арбоби. “Одамларга ишонч ила”, “Тўлқинларда ором топар балиқчи қуш”, “Жамғарилган сукут”, “Ногаҳоний тўхтамлар”, “Мени азоблайди гўзаллик” каби бадиий мукаммал давоми…

Красимир Георгиев (1948)

Красимир Георгиев – болгар шоири, адиб. Йигирмадан ортиқ шеърий, насрий, публицистик китоблар муаллифи. “Сўнмас шамол” (1969 ), “Ёлғизлик афсоналари” (1995), “Жосус” (1996), “Ерости йўли” (2008) каби шеърий тўпламлари чоп этилган. ГЛОБАЛЛАШУВ Ўрмон аҳли аҳд бойлашди яйловлар билан, Камбағаллар озод эди давоми…

Ёлка Няголова (1952)

Ёлка Няголова – таниқли болаг шоираси, адиба ва таржимон. “Белгилар” журнали бош муҳаррири. Славян адабиёт ва санъат академияси асосчиси. Унинг ўн бешдан ортиқ шеърий китоблари она ватани ва бошқа мамлакатларда чоп этилган. “Кафтдаги каштан”, “Ойна”, “Шаҳар манзаралари” сингари шеърий тўпламлар давоми…

Петко Славейков (1828-1895)

Петко Рачов Славейков (17 ноябрь 1828, Тирново — 1 июль 1895, София) — болгар шоири, публицист, жамоат арбоби ва фольклоршунос олим. Сиёсатчи Иван Славейков ва Христо Славейков, публицист Рачо Славейков ва шоир Пенчо Славейковларнинг отаси. “Рангин гулдаста”, “Куйчи”, “Масалчи”, “Қўшиқлар давоми…

Веселин Ханчев (1919-1966)

Веселин Симеонов Ханчев (4 апрель 1919, Стара-Загора, Болгария — 4 ноябрь 1966, София, Болгария) — болгар шоири, публицист, драматург, таржимон ва мунаққид. Веселин Ханчев катталар учун ҳам, болалар учун ҳам ижод қилган. “Лирика”, “Қуролларга битилган шеърлар” каби тўпламлар муаллифи. Унинг давоми…

Иван Вазов (1850-1921)

Улуғ шоир, носир ва драматург Иван Вазов (1850-1921) Болгариянинг Болқон тоғи этагидаги Сопоте шаҳрида бой тижоратчи оиласида туғилган. Биринчи шеърини 16 ёшида ёзган эди. Матбуотда илк бора “Қарағай” деган шеъри эълон қилинганида 22 ёшда эди. Бу шеър дарҳол кенг ўқувчилар давоми…

Лиляна Стефанова (1929)

Болгар шоираси, адибаси, публицисти ва таржимони. Асарлари жаҳоннинг 31 тилига таржима қилинган. 1929 йилда туғилган. София университетининг филология факультетида, Москва давлат театр санъати институтининг режиссура бўлимида ва М. Горький номидаги адабиёт институтида таҳсил олган. Шеърият, наср, эссе, публицистика, драматургия жанрларида давоми…


Мақолалар мундарижаси