Yasunari Kavabata. Chirildoq bilan chigirtka (hikoya)

Men universitetning g‘isht devori yoqalab borib, maktab binosining qarshisidan chiqib qoldim. Maktab hovlisi ensiz taxta panjara bilan o‘ralgandi. Gullari to‘kilib bitgan sakuraning qoramtir shoxlari ostidagi qurib-qovjiragan o‘t-o‘lan orasidan chirillagan ovoz eshitilardi. Men qadamimni sekinlashtirib, nafas chiqarmay quloq sola boshladim. So‘ngra davomi…

Yasunari Kavabata. Yaponiya o‘zligi bilan go‘zal (Nobel ma’ruzasi)

Nobel ma’ruzalari orasida Yasunari Kavabataning nutqi boshqalarnikidan tamomila ajralib turadi, shuning uchun bu nutqni jahon tafakkur ahli juda qadrlaydi. Undan yapon milliy tafakkuri, madaniyati va ma’naviyatining butunligi, yaxlitligi qaydan ekanligini bilib olsa bo‘ladi.  Bu butunlik badiiy tafakkurdagi uzviylik, davomiylik va davomi…

Yasunari Kavabata. Ko‘zgudagi oy aksi (hikoya)

1-tarjima OYNADAGI OY Bir kuni Kyokoning miyasiga ikkinchi qavatda to‘shakka mixlanib yotgan eriga qo‘loynada tomorqani ko‘rsatish fikri kelib qoldi. Shu bilan bemor hayoti o‘zgarib qoladiganday edi. Lekin o‘rtada boshqa gaplar bo‘lib ketdi. Qanaqa oyna edi o‘zi u? Bu oyna Kyoko davomi…

Yasunari Kavabata. Olovga tomon talpinayotgan ayol (hikoya)

Ko‘l olisdan xira mavjlanib ko‘zga tashlanar edi. U oy yog‘dusiga cho‘mgan ko‘hna bog‘dagi hovuzga jimirlab quyilayotgan suvning rangini esga solardi. Ko‘lning qarama-qarshi qirg‘og‘ida daraxtlar yonardi. Yong‘in ko‘zga urguday shitob bilan yoyilib borardi. Chamasi, o‘rmonga o‘t tushganga o‘xshaydi. Qirg‘oq bo‘ylab tutun davomi…


Maqolalar mundarijasi