Ўктам Мирзаёр. Ҳийла (ҳажвия)

Тулкилар ўқимасин Меҳриддин полвон катак қурди. Ҳафта ўтиб бозордан бешта товуқ сотиб олди. Катта ҳовлида товуқлар яйраб қолди. Меҳриддин полвоннинг дас–турхонига барака кирди. Ҳар куни уч-тўртта тухум дегандай…Хонадонда қари кўппак Чўммоқнинг ташвиши кўпайганини айтмаса, ҳамма иш жойида эди. Чўммоқ ҳовли давоми…

Хайриддин Султонов. Саодат соҳили (қисса)

Уста Биноқул, қани туринг, шом тушмай ҳув довонга етиб олайлик! Ўша довонга етайлик, у ёғи — ё раззоқ! — Уҳ, тақсир, оёқ босгулик ҳолим қолмади. Юролмайман, тақсир, юролмайман! — Андак бардош қилинг, уста Биноқул! Чеккан машаққатларимиз, иншооллоҳ, бесамар кетмас! Ажаб давоми…

Нуруллоҳ Муҳаммад Рауфхон. Шу ерлик киши (қисса)

Ота юртим, болалигимнинг ғаройиб дамлари кечган қадрдон қишлогим! Киндик қоним томган муқаддас тупроғингни кўзларимга суртайин-а! Қатронтоғим – дов-дарахт тугул, ҳатто гиёҳдан ҳам қатрон бўлган бағрикуйигим! Гарчи Одам билмас замонлардаёқ қарғиш еган бўлсанг-да, ер юзида бўлак бирорта манзилгоҳ йўқки, у менга давоми…