Zarafshon! Ba’zan yarim kechalari uyqum qochib, uning haqida o‘ylab ketaman. Uning zorlanish aralash ovozi shamol bilan birga derazamdan oqib kirib, yostig‘imga singiydi: uyimning zangori devorlarida jonlanib, so‘raydi: Men volidai muhtaramangning sog‘ligi kabi kundan-kunga orqaga ketib, yo‘q bo‘lib borayotirman, sen esa davomi…