Қози Назрул Ислом (1899-1976)

Қози Назрул Ислом (কাজী নজরুল ইসলাম) – шоир, ёзувчи, мусиқачи, файласуф ва жамоат арбоби. У асосан инсоний тенглик, хурлик куйланган жабр-зулмга қарши руҳда ёзилган шеърлари билан машҳур. Оташқалб шоир ижтимоий адолатсизлик қораланган шеърлари ва миллий озодлик учун курашганлиги боис “Бидроҳи давоми…

Ол Маҳмуд (1936)

Мир Абдушшукур Ол Маҳмуд (আল মাহমুদ) – машҳур бенгал шоирларидан бири. У ижодини журналист сифатида бошлаб, 1950 йилларда адабиёт оламида кўрина бошлайди. 1963 йилда чоп этилган шеърий тўпламидан сўнг шоир сифатида тан олинади. У роман, ҳикоя ва эсселари билан ҳам давоми…

Саййид Шамсул Ҳақ (1935-2016)

Саййид Шамсул Ҳақ (সৈয়দ শামসুল হক) – таниқли адабиётшунос. У назм, наср ва драматургияда ҳам бирдай ижод қилади. Шоир асарлари Бангладеш мактаб ва коллеж дарсликларига киритилган. У адабиётда маданий, тарихий ҳодисаларни кўпроқ акс эттиради. Шунингдек, Шекспирнинг “Макбет” асарини бенгал тилига давоми…

Шамсур Раҳмон (1929-2006)

Шамсур Раҳмон (শামসুর রাহমান) – Бангладеш шоири, шарҳловчи ва журналист. У ХХ аср ўрталарида 60 дан ортиқ шеърий китоблар нашр эттиради ва Бангладеш адабиётининг етук вакиллари қаторига киради. Шоир шеъриятида асосан инсонпарварлик, инсоний муносабатлар, озодлик каби мавзулар куйланади. Унинг илк давоми…

Жибанананда Дас (1899-1954)

Жибанананда Дас (জীবনানন্দ দাশ) – Бангладеш шоири, ёзувчи ва эссенавис. Бенгал адабиётига ўзининг ижоди билан модернизм кайфиятини олиб киради, Рабиндранат Тагор шеъриятидан таъсирланиб қатор асарлар яратади. Ҳиндистон ва Бангладешда Тагордан кейинги етакчи ижодкор саналади. * * * Сарожини* ётар бу давоми…

Аминур Раҳмон (1966)

Аминур Раҳмон (Aminur Rahman) – замонавий бенгал шоири. Рабиндранат Тагорнинг муносиб вориси. Аминур Раҳмон бадиий таржима ва танқид билан ҳам шуғулланади. Шеърлари инглиз, араб, испан, хитой каби дуёнинг ўнлаб тилларига таржима қилинган. СЕН УЧУН Ҳеч не истайсанми? Кўнглингда не бор? давоми…

Шуканто Бхотточаржо (1926-1947)

Шуканто Бхотточаржо (Sukanta Bhattacharya, бенг.: সুকান্ত ভট্টাচার্য) (15 август 1926 – 13 май 1947) – бенгал шоири ва драматурги. Рабиндранат Тагор ва Назрул Ислом билан биргаликда замонавий бенгал адабиёти асосчиларидан бири. УФҚҚА ТЕРМУЛИБ Тириклик риштаси узилар ва юзсиз вақт вужуддан давоми…

Рабиндранат Тагор (1861-1941)

Тагор Рабиндранат (Тҳакур Робиндранатҳ; бенг. রবীন্দ্রনাথ ঠাকুর; 1861.7.5 — Калькутта — 1941.7.8) — ҳинд ёзувчиси ва жамоат арбоби. Бенгал тилида ижод қилган. Калькутта ва Лондон университетларида ўқиган (1878—80). Англияда чиқадиган «Гьянанкур» ва «Бҳарати» журналиларида дастлабки шеър, достон ва мақолалари босилган давоми…

Абул Ҳусайн (1896-1938)

Абул Ҳусайн (1896-1938) – бенгал шоири ва ёувчиси. Биринчи Бенгал модернист шоири. ЎЙЛАРИМ Жавонга қўйганинг китоблар мисол Меҳр билан аста чангларин артиб Ҳуркак хаёлларга беролсам тартиб Ё ҳарир куйлагинг осиб офтобга Ҳеч кимга кўрсатмай қуритганинг он Ва авайлаб уни тахлагансимон давоми…