Жалолиддин Румий (جلالالدین محمد بلخی) — жаҳон адабиётининг муаззам сиймоларидан бири. У ўзидан кейинги Шарқ ва Ғарб сўз санъатига катта таъсир ўтказди. Ҳофиз Шерозий, Абдураҳмон Жомий, Алишер Навоий, Мирзо Абдулқодир Бедил каби буюк сўз усталари Мавлонони ўзларига устоз деб билишган. давоми…
Машҳур немис адиби Йоҳанн Волфганг Гёте (1749 — 1832) шоир, драматург ва адабиётшунос, ҳуқуқшунос ва шарқшунос, тарихчи ва файласуф, рассом ва театршунос, биология ва минералогия фанлари бўйича кашфиётлар қилган олим ва давлат арбобидир. У “Фауст”, “Ёш Вертернинг изтироблари”, “Ғарбу Шарқ давоми…
Есенин Сергей Александрович [1895.21.9 (3.10), Рязань вилояти Константинов, ҳоз. Есенин қишлоғи — 1925.28.12, Санкт-Петербург, Москвада дафн этилган] — рус шоири. Илк шеърий тўплами «Радуница» (1916) даёқ қалб ҳолатларини нозиқ туйғуларда беришни, табиат билан боғлиқ руҳий кечинмаларни ифодалашнинг устаси, қишлоқ ҳаёти, давоми…