Dilmurod Sodiqov. Iztirob (hikoya)
Yozni sanatoriyda o‘tkazdim. Birinchi hafta ikki kishilik torkunjak xonada toza zerikdim. Ustiga-ustak atrofimdagilarning bari qariyalar – ular bilan nimaniyam gaplashardim. “Bundan ko‘ra uyda, oyoqni cho‘zib o‘tirganim yaxshi edi”, degan xayolga bordim. Nachora, davolanishim kerak. Biroq, vaqt o‘tgan sayin ko‘nglim suhbatdosh davomi…