Abdulla Qodiriy. Chuvi chiqdi (1923)

Hangama Shari’atsiz kishi uchsa havoga, Ko‘ngil berma uningdek xudnamoga![1] So‘fi Olloyor To‘rtta bema’ni bir yerga yig‘ilib olibdir-da, otini «Mahkamai shar’iya» qo‘yibdir. —      Mahkamai shar’iya ochdiq, shari’ati nabiyaning ravnaqini istasangiz bizning yong‘a marhamat qilingiz! —deb ro‘kach uchun sodda domlalardan bir nechalarini davomi…

Abdulla Qodiriy. Luzonda ko‘ngil ozishlar va isiriq solishlar (1923)

Hangama Radio xabarlaridan Liflid-20. Ozchiliqtashkil etgan erkatoylar masalasini qarayturg‘an shallaqilar kamisiyasi kecha shunday takliflar kirgizdi: Hazrat Isoning tug‘ulish bayramida (rojdestvoda) Turkiya hukumati xristianlarg‘a hadyalar tarqatsun. Turkiya qo‘l ostida bo‘lg‘an xristian xotin-qizlari dunyog‘a «Yangi itbachcha» tashlasalar (haromzodalari ham shu hisobda) Turkiya davomi…

Abdulla Qodiriy. Tilak (1923)

Hangama «Lo‘li elaklik bo‘ldi, eshagi tilaklik bo‘ldi!» Xij-xij-xij-xij! Kiraturg‘animiz 23-yildan tilak emish! Anov madaniy millatlar qatorida biz ham yangi yilga tilak bilan kiramiz emish! Yaxshiki, yaqin orada: «Ey, notavon ko‘ngilga qo‘tur jomashovning orqasi» deyturg‘an ishi buzuq yo‘q! Bo‘lmasachi, nax sharmandavozliq-da! davomi…

Abdulla Qodiriy. Og‘zingga qarab gapir (1922)

Hangama «Turkiston»ning 36-sonida «Muxbirlarimizdan» bitgasi bir narsani yozibdirkim, o‘qub ko‘rib nax muxbirning og‘zini yorib yuborg‘um keldi. Axir, uying kuygur, sag‘al og‘zingga qarab gapir-da: —      «Isroflik to‘y…» «Samarqandda o‘rtoq Qurbi o‘g‘ullarini kestirdi, uch-to‘rt kun to‘y berdi, bir-ikki milliard pul ketdi… To‘yg‘a davomi…

Abdulla Qodiriy. Pastu baland dunyoda (1922)

Kichkina feleto‘n Ish g‘aribxonadan[1] chiqqunchaliq, chiqdingmi, pastu baland dunyoda sayr eta boshlaysan. Yoshini yashab, oshini oshag‘an o‘zimizning cholimiz. Soch oq, soqol oppoq, ko‘z nursiz, tish tushkan, bel bukchaygan, qo‘ldagi aso ko‘maklashmasa oyoqlar ham yurishka qarshi; aha… deyish bilan jon chiqarg‘a davomi…

Abdulla Qodiriy. Layli va Majnun (1922)

Kichkina feleto‘n Maqolaning sarlavhasini ko‘rib «Layli va Majnun» operasiga tanqid ekan, deb miyangni aynitib o‘lturma, aka. «Layli va Majnun»ni va umuman teatru kechalarini tanqid qilib: «Mana bu artist qing‘ir ekan, mana bunisi qiyshiq ekan, kitobi unday ekan, dekaratsiyasi bunday ekan davomi…

Abdulla Qodiriy. Mochalov (1922)

Kichkina feleto‘n Otingdan aylanay Mochalov… Ismi sharifingni eshitsam butun borlig‘img‘a sirqiroq kiradir, Mochalov!.. O‘tub ketdi o‘shal davrlaring: Eski shahar ko‘chalarida muborak vujuding ko‘rinib qolsa, homilalik xotunlar bola tashlar, yig‘loq bolalar yig‘idan to‘xtar, dag‘dag‘ai zolimonangni tatig‘an benavolar dir-dir qaltirar edilar. Qo‘lingda davomi…

Abdulla Qodiriy. Jasorat — ayb emas (1922)

Biz jasorat so‘rar edik, lekin berish qayerda?! Jasoratimizning qolg‘an-qutqanini ham olmoq muddaosida edilar. Biz so‘z erkinligi so‘rar edik. Lekin tilimizni tek-tugidan kesmoqchi edilar. Jasorat bitkan edi, til kesilgan edi… Yuragimdagi bir oz umidni istisno qilg‘anda boshqa narsalar yulinib-yulqing‘an edi. Nihoyat davomi…