Алишер Навоийнинг илм-фан, адабиёт, санъат, маданият гуллаб-яшнаган шаҳар муҳитида яшаб, ижод этгани ҳаммага маълум. Ўн бешинчи асрдаги қадим Ҳирот қурилиш ва маъмурликда, ободлик ва кўркамликда Навоийнинг илҳомига илҳом қўшадиган даражада гўзал бир шаҳар эди. Навоий шу шаҳарда истиқомат қилиб, кўп давоми…
Чекишни 35 ёшгача ташлаган кишилар организми беш йилда тамаки билан боғлиқ жароҳатларни даволай олади. Чекиш туфайли тери элаcтиклиги камаяди, юз ранги ўзгаради. Ўн йил тамаки чеккан кишилар кўзи атрофидаги ажинлар уларнинг чекмайдиган тенгдошларига қараганда икки баробар кўп бўлади. Тамаки тутунидан давоми…
Илм-адаб аҳли орасида шундай зотлар бўладики, улар бир умрга нина билан қудуқ қазигандек кўҳна сарчашмаларни варақлаб, маънавият инжуларини ўрганиб, сайлаб-териб таҳлил этиб, билганларини ўзгаларга, шогирдларга ўргатиб юрадилару, аммо ҳирс, ҳою ҳавас, бойлик-сарватга, амал-мартабага бефарқ қарайдилар, барча юмушларни хокисорлик ва фидойилик давоми…
Чинакам санъат асари — бетакрорлиги билан қимматли. Энг юксак мақомдаги қайтариқ ҳам бадиий аҳамиятга эга бўлмайди. Шунинг учун чин адабиётни қайтарилмас эстетик тажрибаларнинг узлуксиз занжири, дейиш мумкин. Омон Мухтор — ижоди тажрибалар оғушида кечаётган санъаткор. У 1956 йилдан бери шеър давоми…
Дугоналар билан тез-тез учрашиб турамиз. Суҳбат орасида бир дугонам иккинчисидан: “Катта қизинг нечанчи синфга боряпти?”, деб сўради. У иккиланиброқ: “Учинчи синфга боряпти шекилли”, деди. Савол унча ёқинқирамаганини юзидан билиш қийин эмасди. Чунки у шу қизига йиғаётган сарпо-сепларни мақтаётган эди: “Вой, давоми…
Дунёдаги ҳар бир шоир-ёзувчининг серқирра ижодини тўла намоён этадиган асарлари бор. Алишер Навоийнинг «Хамса»си, Шота Руставелининг «Йўлбарс терисини ёпинган паҳлавон» достони, Вильям Шекспирнинг «Қирол Лир» драмаси, Лев Толстойнинг «Уруш ва тинчлик» эпопеяси, Абдулла Қодирийнинг «Ўткан кунлар» романи ана шундай асарлар давоми…
Адиб зоти борки, ўз асарларининг ўқилиши, уқилиши ва китобхонлар томонидан тушуниб қабул қилинишини истайди. “Сени тушунишса, катта бахт”, деган ҳикмат аслида ёзувчилик қисматига дахлдор. Ҳатто ҳазрат Навоийдай даҳо санъаткор ҳам “Эл нетиб топғай мениким…”, дея андишаларга боргани ва муножот пайтида давоми…
Заҳириддин Муҳаммад Бобур ҳақида, Бобурийлар салтанати ва сулоласи, “Бобурнома” ва Бобур шеърияти тўғрисида жаҳон тарихида ҳам, адабиётида ҳам жуда кўп ёзилган. Ҳазрат Алишер Навоийнинг “Не мулк ичраки бир фармон йибордим, Анинг забтига бир девон йибордим” байтлари айнан ҳазрати Бобур ижодига давоми…
Боcниялик археолог Cемир Оcманагич қирқ минг йил аввал Европа марказида номаълум cабабларга кўра барҳам топган ғаройиб тамаддун мавжуд бўлганини иcботлашга ҳаракат қилмоқда. …Эҳром ичкариcи зим-зиё — хира чироқ туннелни бор бўйича ёритолмайди. Cпиралcимон лабиринтга ўхшаш эгри-бугри йўлаклар 8-10 километргача чўзилган. давоми…
ХХ асрнинг узлуксиз қатоғонлари не-не олиму фозилларнинг умрига зомин бўлди. Бу улуғ зотларнинг ўзлари билан бирга илмий мерослари ҳам қатоғон қилинди. Куйдирилди, кўмилди, сувларга оқизилди. Аммо бу мунаввар сиймоларнинг номини халқнинг ёдидан чиқариб ташлашнинг иложи бўлмади. Ана шундай улуғ зотлардан давоми…